Intro Soortenjager

Ik ben een soortenjager. Dat wil zeggen dat ik elke vissoort wil vangen. Het vangen van een nieuwe vissoort geeft mij immers een grotere kick dan het vangen van mijn duizendste brasem. Leg je zelf geen beperkingen op als je een soortenjager wil zijn. Bekijk elke stek als een mogelijkheid om een nieuwe soort te vangen. Een tiendoornige stekelbaars zit bijvoorbeeld immers in superondiep water vol plantengroei. Water waar elke normale visser hard voorbij loopt omdat er toch geen vis zou zitten... Leer je gewenste vissoort kennen. Hoe meer je weet hoe succesvoller je zult zijn. Waar kun je je soort vinden? Wat eet die soort? Wanneer is hij actief? Hoe kun je hem vangen? Je zult met tegenslag te maken krijgen. Je ziet al gauw een belangrijk detail over het hoofd waardoor je missie niet slaagt. Maar dat maakt de voldoening alleen maar groter als het je gelukt is om een soort toe te voegen aan je soortenlijst!

donderdag 26 januari 2012

Drie maal is scheepsrecht

Barbeel vangen in januari in de Ardennen is kansrijk als de waterstand goed is. Als de temperatuur goed is. Als het water troebel is. En je moet uiteraard ook nog net op die plek vissen waar de vis overwintert. Want actief zijn ze niet. Uren zonder beet gaan voorbij. Terwijl je voor je gevoel niks verkeerd doet. Ook de omstandigheden, hierboven genoemd, zijn goed. Kiezen tussen smac en pellets hoef ik niet. Ik rijg ze allebei op de hair tegelijk. Het vastloodsysteem moet de rest doen. Ineens drie beten op een uur tijd. Uiteraard verknal je de eerste twee kansen. De derde levert dan mijn eerste
barbeel dit jaar op. De eer is gered.

Barbeel

donderdag 12 januari 2012

Een winderig debuut op zee

Ik heb al heel wat viservaring. Ook op zee. Maar alleen vanaf de kant. Dit zelfde geldt voor vismaat Manolo. Vandaag ging het er dan van komen. De eerste keer met een boot op zee. Op de Westerschelde. De titel doet misschien vermoeden dat er vele stinkende gassen zijn vrijgekomen. Geheel begrijpelijk voor degenen die me kennen. Het gaat echter over de windkracht. Die was doodleuk zes. Niet echt ideaal om mee te beginnen. Ik heb alles binnen kunnen houden maar daar is alles mee gezegd. Zeeziek zijn is een regelrechte kwelling. Maar deze site gaat niet over ontberingen maar over vissoorten vangen. Het doel was gul en schar vangen. Aangezien het niemand op de hele boot was gelukt een gul te vangen was het geen schande dat dit ons ook niet was gelukt. De schar is ons wel gelukt en dat gaf troost. Een gedachte wat ineens zomaar in je kan opkomen als je zeeziek bent is: was ik maar gaan werken... Een beetje visser hoort dit nooit te denken. Ook niet als hij geen enkele beet krijgt. Nog meer troost was dat verse schar uitstekend smaakt! Om er nog een schepje troost boven op te doen ving ik ook nog een persoonlijk record wijting: 29cm! De methode? Kijken wat je bootgenoten doen. Afkijken is leerzaam. De schipper wil ook dat je met vis thuis komt anders is de kans groot dat het blijft bij één keer bootvissen. Of we ooit nog eens gaan? Natuurlijk, maar nooit meer met windkracht zes of meer!