Intro Soortenjager

Ik ben een soortenjager. Dat wil zeggen dat ik elke vissoort wil vangen. Het vangen van een nieuwe vissoort geeft mij immers een grotere kick dan het vangen van mijn duizendste brasem. Leg je zelf geen beperkingen op als je een soortenjager wil zijn. Bekijk elke stek als een mogelijkheid om een nieuwe soort te vangen. Een tiendoornige stekelbaars zit bijvoorbeeld immers in superondiep water vol plantengroei. Water waar elke normale visser hard voorbij loopt omdat er toch geen vis zou zitten... Leer je gewenste vissoort kennen. Hoe meer je weet hoe succesvoller je zult zijn. Waar kun je je soort vinden? Wat eet die soort? Wanneer is hij actief? Hoe kun je hem vangen? Je zult met tegenslag te maken krijgen. Je ziet al gauw een belangrijk detail over het hoofd waardoor je missie niet slaagt. Maar dat maakt de voldoening alleen maar groter als het je gelukt is om een soort toe te voegen aan je soortenlijst!

maandag 23 juni 2014

Soortenjagen in de Ardèche

Heerlijk helder water in Labeaume, een zijriviertje van de Ardèche. Observeren leert meteen wat er rondzwemt. In de folders die ik bij de vergunning kreeg stikte het van afbeeldingen van forellen. Ze zullen er heus wel zitten maar ze zijn te lekker om te laten zwemmen in de ogen van de Fransen, dus mocht forel je hoofddoel zijn: vis in de stukjes no kill zone die uitsluitend met de vlieg bevist mogen worden.
Labeaume
Als je als eerste bij de rivier aankomt en niet als een olifant je voeten neerzet maak je een goede kans om slangen te zien. Persoonlijk vind ik het leuke dieren om te zien. En het is zowaar gelukt om er twee enigszins fatsoenlijk voor de lens te krijgen. Want snel zijn ze. Ze zullen overigens eerder vluchten dan je proberen te bijten.
Slang 1
Slang 2

Slangen fotograferen was leuk maar die hengel had ik niet voor niets meegenomen. Ik hoopte op een nieuwe soort. Soortjes die in Nederland niet eens voorkomen. Rhône streber, souffie, mediterrane barbeel en Franse sneep waren mijn targets. Geen enkele van deze soorten wordt groot. Klein aas gebruiken dus. Mazzel dus voor de grote barbelen en kopvoorns die royaal aanwezig waren. Niet dat ze gemakkelijk te vangen zijn want voedsel is er in overvloed en deze joekels liggen vooral uit te buiken en te chillen in de stroming.

Peuterend met mini maden of allerlei dierlijk spul wat ik onder stenen vond leverde me vijf vissoorten op. Daarvan was tot mijn vreugde een nieuwkomer bij: Franse sneep! Een beetje bijdehand iemand zou terecht opmerken dat elke sneep in Frankrijk een Franse sneep genoemd mag worden. Mocht het verschil je interesseren: de bek van een gewone sneep is recht, die van de Franse sneep heeft de vorm van een hoefijzer. De kleuren zijn wat fletser als die van de gewone sneep die vaak echt rode vinnen heeft.

Franse sneep


Grootste van de vakantie...

Anno 2020 ging Pieter voor de Franse sneep. Dat lukte hem na wat aanwijzingen. Wat nog mooier was dat ik na al die jaren ook een soort mocht bijschrijven: souffie. Pieter zette me op het juiste spoor. Eerst dacht ik aan een juveniele Franse sneep. De donkere streep is niet zo aanwezig bij dit exemplaar maar de scherp afgetekende gele zijlijn en de gekleurde aanzet van de borstvinnen en buikvinnen deden me beseffen dat Pieter gelijk heeft.
 
Souffie

zaterdag 7 juni 2014

De zoetwaterwalvis

Pieter Beelen is net als ik een soortenjager. Zijn lijstjes zijn alleen een stuk indrukwekkender dan die van mij. Momenteel heeft hij 248 soorten gevangen met de hengel waarvan er 134 in de Nederlandse wateren (zoet en zout) rondzwemmen. De meeste mensen weten niet eens dat er zoveel soorten rondzwemmen in ons kikkerlandje. Als je dit leest zou het zomaar kunnen zijn dat die aantallen alweer gestegen zijn. De actuele cijfers kunnen desgewenst op www.soortenjagers.nl gecheckt worden.

De beste man krijgt regelmatig kreten naar zijn hoofd geslingerd als: "die soort is niet met de hengel te vangen" of  "gaat je nooit lukken, hij is te zeldzaam" of "die vissoort is te klein". Op de een of andere manier vertaalt Pieter dit naar: "die vissoort zal toch moeten eten, dus het kan". Zijn succes heeft hij te danken aan zijn doorzettingsvermogen en vindingrijkheid. Een van zijn grootste successen is het kraken van de code voor het vangen van zilverkarper. Deze maffe vis eet ondanks zijn grootte plankton. En hij weigert in principe elk ander voedsel.

Heel simpel gesteld moet je dus met plankton vissen om kans te maken op deze vissoort. Maar hoe doe je zoiets aan de haak? Pieter heeft de oplossing gevonden. Een blok plankton dat langzaam oplost tot een wolk plankton. In die wolk zit dan een zwevende haak (lang leve het piepschuim) wachtend op een zilverkarper die er met open bek inzwemt.

Plankton aas

Er gingen wat uurtjes voorbij zonder iets te vangen. Net op het moment dat we wilden verkassen om de zilverkarper te zoeken kromde de top. Heel alert had ik de hengel al vlug in mijn handen. Minder alert was dat ik vergeten was dat de molen nog op de baitrunner stand stond. Dit werd niet afgestraft door de flink knokkende vis en eenmaal in het netje begon de fotosessie met deze bijzondere vis.

Zilverkarper

Grote kop

Grote bek
Tijdens de heenreis was één van mijn vele vragen of er nooit iets anders met deze methode werd gevangen. Er is alleen maar zilverkarper mee gevangen was het antwoord. Niet veel later zou daar verandering in komen. Pieter, hartelijk dank voor deze mooie visdag!

Ook regenboogforel laat zich prima vangen met deze methode...