Om de één of andere reden vergeet ik altijd iets als ik dit beekje bezoek om te gaan vissen. Dan kun je denken aan het vergeten van de molens, de onthaakmat of een bepaald aas. En vandaag dus het schepnet. Ik heb amper drie uurtjes tot mijn beschikking dus terugrijden om het ding alsnog te halen zag ik niet zitten.
Het water is helder en de vis is niet gek. Met name de grotere vissen waarderen het niet als ik het water afspeur naar leuke vangsten. Op een stuk tussen twee bomen zie ik regelmatig mooie kopvoorns weg schieten. Zonder schepnet is hier vragen om problemen als je een grote vis eraan krijgt door de steile en hoge oevers. Ach ja. Eerst maar eens één zien te haken en dan zien we wel weer toch? De feeder buigt braaf een beetje naar links met de stroomrichting mee na de inworp. Ik zelf ga een flink stuk achteruit zodat de vis me niet meer kan zien. Na een poos valt de feedertop slap. Dat zou wel eens beet kunnen zijn dacht ik. Dat vermoeden werd al helemaal bevestigd toen de feedertop ineens naar rechts tegen de stroming in krom trok.
Ik pak de hengel en ik voel goede weerstand. Een mooie vis dus. Oké nu dus iets bedenken hoe ik hem eruit ga krijgen. Tillen is gegarandeerd lijnbreuk met dit formaat. Inmiddels had ik al kunnen zien dat het een mooie kopvoorn was. Ter hoogte van de linkerboom laat ik me naar beneden glijden. De boom zou me tegen moeten houden terwijl ik naar beneden glij. Dat doet ie gelukkig ook. Hier zit ik laag genoeg om de vis met de handen te pakken. Nu moet ik terug zien te komen. Dat ging gemakkelijker dan ik dacht en tevreden neem ik een foto van de vangst van de dag.
 |
| Kopvoorn |
 |
| Op de foto ziet het altijd minder erg uit dan in het echt. |