Amateur tussen de lelies

Vandaag was het doel graskarper. En we waren niet te beroerd om te voldoen aan zijn voedselwensen. Boilies voor graskarper. Pellets voor graskarper. Voer voor graskarper. Een dipsaus voor graskarper. Dat laatste zag eruit als Dreft. Het rook ook zo. Proeven hebben we maar niet gedaan ook al hebben we vandaag geleerd dat er karpervissers bestaan die doen aan voorproeven.

Wat was ons  target ook alweer?

Buiten onze speciale graskarper items hadden we ook maïs bij. Heb je ook nog kans dat er iets anders op bijt zodat je nog iets van beet hebt want we gingen al uit van een taaie missie. Het water zag er prachtig uit in het bos. De oevers staan werkelijk vol met lelies. Planten waaraan onze graskarper vrienden pas beginnen er echt helemaal niks anders te vreten is.

Prachtige setting 

Vismaat Manolo vroeg nog of ie het allergrootste schepnet moest meenemen. Niet nodig joh een vis van een halve meter past er prima in.

Na behoorlijk wat uren vissen was onze score zeer mager met twee brasems en een rietvoorn. We zagen ons target ook niet zwemmen aan de oppervlakte. In dat opzicht zouden we goed moeten zitten met onze tactiek op de bodem vissen.

De zon stond al laag en we wisten dat onze tijd er al bijna opzat. Om misschien nog een zeelt of karper te strikken een krab pellet op de method vol vis pellets erin gegooid. Juist die hengel gaf een knallende aanbeet. Een zwaar log gewicht hing eraan. Echt knokken deed ie nog niet.

Alsof de vis niet doorhad dat ie gehaakt was. Ik krijg hem redelijk gemakkelijk naar boven getrokken. De lijn zit wat raar en het is de staart die ik het eerste zie. Was dat nu graskarper? De vis dook weg. Vaak is de wens de vader van de gedachte maar de tweede keer dat de vis aan de oppervlakte kwam twijfelden we niet meer. Het was ons target! De smeerlap had de vegetarische rommel laten liggen en had gewoon gepakt op het dierlijke aas.

Tot nu toe bleef de dril zich afspelen in het midden van het water waar geen lelies stonden. Ik ga al het water in zodat ik midden tussen de lelies sta. Nu beseffen we pas dat dit absoluut geen kleintje was. We stonden compleet voor aap met dit schepnetje. Lengtes schatten is altijd lastig tijdens het drillen maar dit formaat was gewoon gigantisch.

Gevecht met de lelies 

De vis zwom meerdere malen de lelies in. Het ging een aantal keren goed en steeds meer lelies dreven ineens los op het water. Toen kwamen er ineens wel heel veel lelies tegelijk in de lijn. Ik wist niet eens of de vis er nog wel aanzat zoveel druk stond op de lijn. Ik geef de portemonnee, sleutels en telefoon aan mijn vismaat die het ook allemaal zeer gespannen aankeek vanaf de kant. Bij mezelf knalde de adrenaline en de cortisol met nog grotere hoeveelheden door de aderen. Het zweet spoot ook aan alle kanten tegelijk eruit.

Ik ga dieper het water in om de lelies te bereiken waar de lijn in vast zat. De lijn moest op spanning blijven ook al omdat er geen weerhaak op de haak zat. Ik begin wat groente los te plukken. Ineens een klap van de vis. Ik zie de top van de hengel los in het water vliegen. Blij dat de vis er nog aan zat. Minder blij voor de hengel.

Weer zit de lijn vast in lelies. Weer beginnen met los plukken. Dan ineens ligt het enorme gevaarte voor me aan de oppervlakte. Nogmaals schatten is gevaarlijk maar een meter plus is een hele veilige schatting. Ik haal de laatste lelie weg bij zijn kop en raak hem daarbij aan met mijn hand aan. Dat was voor de vis reden genoeg om met een harde klap weer weg te knallen en dat was ook het laatste wat we hebben gezien van dit mooie beest.

Geholpen door mijn vismaat kruip ik de kant op. Drijfnat en verslagen. Tegelijkertijd dankbaar voor een sensationele dril. Weer tegelijkertijd beseffend dat het juiste schepnet de vis waarschijnlijk wel op de kant had gebracht. Tegelijkertijd onder indruk van dit wezen. De definitie van mixed feelings.