Intro Soortenjager

Ik ben een soortenjager. Dat wil zeggen dat ik elke vissoort wil vangen. Het vangen van een nieuwe vissoort geeft mij immers een grotere kick dan het vangen van mijn duizendste brasem. Leg je zelf geen beperkingen op als je een soortenjager wil zijn. Bekijk elke stek als een mogelijkheid om een nieuwe soort te vangen. Een tiendoornige stekelbaars zit bijvoorbeeld immers in superondiep water vol plantengroei. Water waar elke normale visser hard voorbij loopt omdat er toch geen vis zou zitten... Leer je gewenste vissoort kennen. Hoe meer je weet hoe succesvoller je zult zijn. Waar kun je je soort vinden? Wat eet die soort? Wanneer is hij actief? Hoe kun je hem vangen? Je zult met tegenslag te maken krijgen. Je ziet al gauw een belangrijk detail over het hoofd waardoor je missie niet slaagt. Maar dat maakt de voldoening alleen maar groter als het je gelukt is om een soort toe te voegen aan je soortenlijst!

woensdag 17 juli 2019

Soortenjagen op Mallorca

Een korte trip naar de zon met de snorkel naar het grootste Spaanse eiland in de Middellandse zee. Op Google Maps eens goed bekeken welk hotel lekker rustig bij de rotsen lag. Ellenlange zandstranden vol toeristen levert meestal niet het meeste op qua vissen.

Hotel terras

Ter plaatse bleek dat het eigenlijk kliffen waren. Loodrecht omlaag maar ook onder water net zo steil zodat er eigenlijk helemaal geen ondiepe plekken waren. In het water komen bij het hotel kon overal mits je wat meters vrije val als prettig ervaart. Eruit komen kon op één plekje met een zwembadtrap.

Metershoge kliffen

De snorkel maar eens benutten dan. Het stikte er van de zeebrasems. Vier soorten. Had ze allevier al eerder gevangen. Totaal niet schuw. Too easy dacht ik. Ook de onvermijdelijke pauwlipvis zat er. Ben nog werkelijk geen Zuid-Europees water in geweest waar ze niet zaten. En ik zag wat monniksvisjes. Die had ik nog niet. Hopelijk kreeg ik die tussen al het andere spul uitgeplukt.

Ik keer terug met hengel. Zodra de lijn in het water gaat enorme paniek bij de zeebrasems. Wat is dit dan? Heb het nooit zo ervaren dat ze zo bang aangelegd waren. De ironie is dat juist de monniksvisjes niet bang aangelegd waren. Op de maden (meegenomen van thuis, had nog niks van zee-aas gehaald) een stuk of zes weten te vangen. In elk geval de eer weten te redden. Zelfs de pauwlipvis liet zich niet vangen op deze manier met dit aas.

Monniksvis

Sessie twee op dag twee zou hopelijk beter gaan met verse inktvis. Bij het doosje maden ook inktvis toegevoegd zodat ze ruiken naar iets wat de vissen wel willen pakken. Ook maar fluorcarbon eraan geknoopt. Toch was het resultaat hetzelfde: vluchtende zeebrasems. Wat een aanstellers. Een ander plan dan maar. De montage laten zakken langs de klif en hopen dat er iets uit een holte zwemt om het aas te grijpen. De comfortabelste plek was naast het zwembadtrapje. Echt schuldig tegenover de zwemmers voelde ik me niet. Ik was zelfs zo attent om ze op de vele kwallen te wijzen dus feitelijk heb ik ze een goede dienst bewezen. Dus heerlijk rustig kunnen vissen ook al werd ik af en toe vierkant uitgelachen met mijn ijshengeltje uit Finland.

IJshengeltje links, zwembadtrapje rechts

Wat zo bij het snorkelen een visloze wand leek bleek stiekem de nodige visjes te bevatten.  Drie nieuwe soorten lipvisjes waren het haasje. Met vier nieuw soorten in totaal gewoon tevreden.

Vijfvleklipvis
Oostatlantische pauwlipvis
Regenbooglipvis
Madeirese schorpioenvis
Daar is ie weer: de pauwlipvis



.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reageer