Domein Rausenberger

Na een te lange winterstop de hengels weer erbij gehaald. De dagen ervoor waren zonovergoten. De dag dat we gingen vissen was grauw en mistig. Hebben wij weer. De hoop op goed vangen werd meteen wat minder. Wat zijn wij vissers toch goed in excuses vooraf verzinnen qua slecht gaan vangen, nietwaar? Locatie was Domein Rausenberger. Doel was minstens een sterlet vangen. De kleinste vijver van de twee bevat het meeste sterlet. De sterlet heeft min of meer dezelfde kleur als een Siberische steur maar zijn snuit is spitser.

Snuit sterlet

Ook al zit er door de bocht genomen kleinere vis in de kleine vijver een gigantisch schepnet is vereist. Buiten dit net had ik ook een kleiner net bij. Schept toch praktischer en ik ging er van uit dat het grote net droog zou blijven.

Overdreven net?

De angst om slecht te vangen ging al vlot weg. Je komt gewoon niet aan vervelen toe op deze vijver. Vis nummer twee was al de gewenste sterlet. Weliswaar een albino maar ook die tellen. Niet veel later volgde een normaal gekleurde sterlet om het af te maken. En ook Manolo heeft niet lang hoeven te wachten op zijn eerste sterlet. Missies zijn wel eens taaier geweest.

Sterlet albino

Sterlet

Pieter zat ontzettend scherp te vissen. Gedreven en gepassioneerd als een wedstrijdvisser kwam hij tot ruim vijftig vissen. Uiteraard wil de ironie dat het de scherpste visser overkomt dat zijn hengel het water invliegt na een flitsende beet. Al vrij vlot trok de vis de hengel richting het midden van de vijver. Doordat de hengel bleef drijven waren Pieter, Ruud en ik in staat om over de hengel te gooien in de hoop dat we hem terug konden trekken. Het lukte Pieter wonderwel zijn bezit weer binnen te hengelen. Zonder een spier te verrekken zegt ie ook nog dat ie geen moment had gedacht aan een slechte afloop.

Diamantsteur

Om terug te komen op het grote net. Het was zeker nodig. Ook op de kleine vijver zwemmen vette steuren van dik over de meter. Vandaag had ik het geluk er maar liefst zes van die bakken binnen te harken. Een beetje geluk moet je hebben zullen we maar zeggen.

Duo Siberische steur

Siberische steur

De hengels hebben het wel te verduren onder zoveel geweld. Toen ik even vast hing en wat druk zette hoorden we het krakende carbon. Het geluid waarbij elke visser wel even een koude rilling voelt. Ik was niet heel erg rouwig erom. Het stokje had zijn beste tijd wel gehad en eigenlijk was één hengel genoeg op dit water. Meer dan eens hadden we twee vissen tegelijk op de mat. En het viel op dat met name de kruiskarpers (te herkennen aan twee kleine bekdraden) de felste aanbeten gaven. Het is helaas geen echte soort, want een hybride, maar fun om te vangen zijn ze zeker!

Duo kruiskarper

Manolo was de karper specialist vandaag. Niet dat zijn records heel scherp stonden maar vandaag toch maar mooi zijn grootste koi, schubkarper, spiegelkarper en kruiskarper ooit gevangen! De teller bleef de hele dag door wel oplopen en met zijn vieren hadden we dik over de honderdtwintig vissen gevangen. De term hengelsport dekt de lading dan wel.

Koi

Spiegelkarper

Spiegelkarper

Spiegelkarper

Als gezellige afsluiting nog een royale portie frietjes naar binnen gewerkt met zijn vieren in een authentiek Belgisch frietkot. Het zegt genoeg dat vier grote volwassen kerels met goede trek het niet opgekregen hebben terwijl het goed smaakte. Laten we het er maar op houden dat we verzadigd waren door de goede vangst. We komen zeker nog een keer terug!