Van hunebedden naar IJmuiden

Om toch nog een beetje het Noorwegen gevoel te krijgen op jacht naar zoutwater soorten. Kansen op iets nieuws zijn klein dus als we een beetje leuk beet hebben is het ons al goed. Met wat geluk ook nog iets wat in de pan mag en kan.

IJmuiden

Veel te veel van deze beesten

We starten uiteraard kansloos met doodtij waar de krabben zich tegoed doen aan ons zeeaas dat we met de feeder aanbieden. Een beetje licht vissen is wel zo leuk qua drillen. Het is alweer een hete dag en we hebben nergens schaduw. Zelf was ik het petje vergeten, ondanks herhaalde aansporingen van mijn vismaat Manolo... Heel erg uitputtend dus. We gingen verkassen om tussen de blokken wat klein spul te vangen. De koelbox is zwaar en toch vonden we het alle twee niet nodig om de steekwagen mee te nemen. Met het ultra lichte hengeltje was het peuteren tussen de blokken prima te doen. Met een feeder ditzelfde uitproberen is vragen om problemen met al vermoeide spieren. Al met al drie soorten tussen de blokken kunnen vangen.

Peuteren

Gehoornde slijmvis

Zeedonderpad

Na een noodzakelijke break met veel bitter lemon en een prima portie fish & chips verlegden we ons jachtgebied naar het Noordzeekanaal om de platvis te pesten. De dagen zijn erg lang dus de echte donkere toptijd voor tong zouden we waarschijnlijk niet redden met ons gare gestel. Eenmaal vier hengels geïnstalleerd hadden we prima beet. Dat gaf ons weer wat adrenaline om door te gaan. Meer dan eens prikte een haak in ons eigen vlees door onoplettendheid. Voor het materiaal was het ook een complete slijtageslag. Rap gingen we door alle onderlijnen heen. Er werden ook steeds minder hengels en molens operationeel door geklungel. Bewust hadden we de hoofdlampen niet meegenomen zodat we het niet al te gek laat konden maken. Toch nog drie tongen weten te vangen en dus konden we tevreden terugkijken op een intensieve vierdaagse trip met vele autokilometers. Op de vierde dag werden alle vis activiteiten geschrapt werden wegens hitte en oververmoeidheid. Hoe moet dat ons vergaan als we ooit een volle week in Noorwegen zitten?

Fish & chips

Postzegel

Tong

NZK

Prima maat

Uitwaaien

Het plan was om kleine platvis, met name tarbot en griet, vanaf het strand in IJmuiden te vangen. Mensen die met netten op garnaal vissen vangen ze geregeld. De theorie was dat de meeste vissers te ver gooien en te grote haken gebruiken om deze beesten te vangen. We wisten dus wat ons te doen stond. Kleine haakjes gebruiken en vooral niet te ver gooien.

Samen met schoonvader Peter en vismaat Manolo gingen we dus richting IJmuiden. Collega soortenjager Sjors pikten we op in Brabant. Hadden hem nog nooit live ontmoet en we hebben maar de gok genomen dat het gezellig gezelschap was. Gelukkig bleek dat ook zo te zijn.

Winderig

Eenmaal aangekomen kon ons plannetje de prullenbak in. De harde wind was weliswaar voorspeld, maar hopen dat het meevalt mag altijd. Flink wat schuimkoppen en de wind loodrecht op het strand. Typisch was ook dat we de enige vissers waren die daar op dat moment rondliepen. Maar we lieten ons niet ontmoedigen en gingen over op plan B: tussen de blokken peuteren.

Sjors in actie

De slijmvissen en de gehoornde slijmvissen hadden er zin in en we hadden regelmatig beet. Voor mij was de gehoornde slijmvis een welkome nieuwe soort. Zo ook voor Manolo. En voor schoonvader Peter was het zelfs zijn eerste zeevis ooit. Je moet ergens beginnen nietwaar?

Slijmvis

Gehoornde slijmvis

Peter zijn eerste zeevis

Hoorntjes

De hengels die wat verder ingegooid werden leverden vooral leeg gevreten haken op. Gezien het feit dat er af en toe een krab mee naar boven werd getakeld deed vermoeden dat zij de oorzaak waren. Toch hadden we tussen de krabben in af en toe beet van vis. We presteerden het om geen enkele beet hiervan te verzilveren. Intussen gierde de wind vrolijk door en de golven beukten goed op de stenen.

Peuteren

Na wat kibbeling en frieten naar binnen gewerkt te hebben probeerden we nog een uurtje op de Trawlerkade. Lekker luw tussen de bootjes in peuteren. Dat uurtje was verbazingwekkend genoeg voldoende om even vier soorten erbij te vangen: steenbolk, zwarte grondel, bot en aal. Een stek om te onthouden, en ook in het donker was het prettig vissen. Lekker uitgewaaid in elk geval.

Bot

Aal