Stavanger fishing

Onze laatste visdag deze trip. Dit keer was het de bedoeling te gaan vangen met kunstaas. Hopelijk konden we nog een koolvis vangen. Het begin ging vreselijk stroef. De lipvissen waren eigenlijk te klein om het kunstaas te pakken.

Stavanger

Ons hart klopte later heel wat slagen harder toen we wat snelle vissen aan de oppervlakte zagen zwemmen. Zou dat koolvis zijn? Dolblij waren we toen we elk een koolvis hadden die prima verwerkt kon worden tot kibbeling. 

Koolvis

Wat we toen niet konden vermoeden was dat verderop op de blokken het echte spektakel kon beginnen. Een massa meeuwen gaf aan waar aasvisjes zaten. De koolvis was massaal aanwezig om die te grazen te nemen. De pollak was weer een slag groter dan de koolvis. De makreel was ook van de partij maar sporadisch.

Het mag niet overal...

Pollak op de dropshot

Toen Manolo een forse makreel aan het drillen was volgde een vette kabeljauw de spartelende vangst. Niet veel later had ik de eer deze aan de haak te slaan. De dropshot hengel en de slip werden erg goed getest. Wat een magnifieke dag. Het aantal mooie vissen dat we opgeteld hebben gevangen is ronduit schofterig veel. Hier kunnen we wel even op teren.

Maatje met makreel

Geen gulletje meer

De kibbeling met zelf gemaakte ravigotte saus was verrukkelijk. Complimenten aan Manolo die letterlijk alles graatloos gefileerd had. Sowieso enorm genoten deze vakantie: thanks Manolo!

Kibbeling

Bootje

De Gremlin

De eerste dag aan zee voor mij dit jaar. Altijd fijn wat frisse zeewind mee te pakken en als Limburger voelt het aan als een minivakantie. Vrouwlief, schoonbroer en schoonzus gaan mee. Ze hopen wat leuke vogels te kunnen spotten en zijn tevens een beetje nieuwsgierig naar hoe ik vis en willen zelf ook een hengeltje uitgooien. Om de kansen letterlijk te spreiden heb ik een heavy feeder meegenomen voor op de platvis, een spinhengel voor de rovers en een vaste stok voor het pielen tussen de blokken.

Beet!

Het lijkt zo simpel. Een beetje pielen met klein aas tussen de blokken in en je scoort zo een hoop kleine soorten die je met de normale hengeltechnieken niet gauw zult vangen. Het duurde even voordat ik het eerste visje te pakken had. Het was wel meteen de gewenste nieuwkomer: een groene zeedonderpad. Een grappig beestje dat wel wat weg heeft van een Gremlin. De rest van de dag leverde de vaste stok geen enkele vis meer op. Het water was ruw en klotste behoorlijk waardoor de bewoners tussen de blokken waarschijnlijk dieper en rustig water opzochten. Het was ook volle maan en dat schijnt dan ook springtij te veroorzaken.

Groene zeedonderpad (Gremlin)

Ruw

Natte broek

Zwaarder dan je dacht dat zeevissen...

De heavy feeder leverde met regelmaat schar op. Het stikt op dit moment gewoon van de schar in IJmuiden. Bijna onmogelijk om ze niet te vangen als je op de bodem vist. Slechts één wijting liet zich foppen zo. Andere soorten kregen geen kans door het scharrentapijt.

Dan de spinhengel. Een pilker ergens op de gok gooien levert je heus wel eens vis op als je maar lang genoeg blijft gooien. Interessanter is het als je vogels binnen werpbereik ziet jagen op visjes. Zo'n kans moet je niet laten lopen en elke worp was direct raak. Helaas duurde de vreetorgie maar even. Spectaculair is het wel met licht materiaal. Met kleine veertjes vang je zelfs de kleine zeebliek waar de makreel op jaagt. Visjes van enkele centimeters.

Makreel

Mini haring

Schoonbroer had nog nooit een gier gezien in het wild. Alsof de duvel er mee speelt: er vloog doodleuk een vale gier in IJmuiden! Gemist doordat hij door de makreel bezig werd gehouden. Ik weet niet hoe zeer het vogelaarswereldje hem dat kwalijk neemt. Vandaar de onherkenbare foto. Ondanks dat we de aaseter graag gezien zouden hebben toch een geslaagde dag!

Stef H. de vogelspotter makreelspecialist

De Challenger

In het Belgische Nieuwpoort ligt de Challenger (http://www.sportfishingchallenger.be/) met schipper Richard Uzeel. De aimabele man was bereid om een paar mafketels mee te nemen die graag veel soorten willen vangen. Om zoveel mogelijk soorten te vangen werden dan ook diverse stekken aangedaan.

Aan boord was alom verbazing dat de makreel niet tussen mijn 86 al gevangen vissoorten zat. Vandaag moest het wel lukken werd bemoedigend op me ingesproken. Waarschijnlijk dachten ze er achter aan: als het je niet lukt kun je gewoon niet vissen. Het eerste wrak leverde me bij de eerste inworp twee makrelen op. Eentje viel me eraf maar de andere kon binnen boord worden gehesen. Zo, die is binnen!

Makreel

De tweede worp leverde ook meteen beet op. Tot mijn vreugde bleek dat weer een nieuwe soort op te leveren: horsmakreel. Wat een start en er waren nog heel wat uren te gaan. De andere mannen hengelden ook wat soorten bij elkaar die ik op mijn verlanglijstje heb staan: ansjovis, zeekarper en kabeljauw.

Horsmakreel

Daarna was het steenbolk wat de klok sloeg. Absoluut geen bedreigde diersoort want ze werden aan de lopende band gevangen.

Steenbolk

Op een andere stek zouden we kans maken op kleine pieterman en poon. De allereerste worp leverde een giffabriek op: de kleine pieterman! Normale vissers hebben een hekel aan dit beest maar ik kon het niet laten om een vreugdekreet te slaken.

Kleine pieterman

Het gif van de kleine pieterman is beslist niet onschuldig. Het levert je helse pijn op en onbehandeld kan het ook nog een amputatie veroorzaken van het gestoken lichaamsdeel. Voordat eventuele meelezende terroristen pietermangif op hun verlanglijstje gaan zetten: hitte neutraliseert het gif. Heet water verzacht het leed. Ondanks dat er tientallen van deze giffabriekjes werden gevangen is er geen enkele visser geprikt.

Pieter gaf me de tip om een mooi wapperend stukje makreel aan de haak te zetten. Was goed voor poon zei meneer. Wie ben ik om dan niet te luisteren? En zo geschiedde. Om vervolgens weer te kunnen juichen: een rode poon! Wat een mooi beest!

Rode poon

Vele uren op de golven en een korte nachtrust begonnen hun tol te eisen. Spieren waarvan je niet wist dat je ze had begonnen te zeuren en het gevecht tegen de slaap werd intens. Op het laatste wrak werden wat gulletjes gevangen en Pieter spoorde me aan om nog even zwaar op de bodem te vissen met een flinke Franse tap. Met mijn laatste krachten een nieuwe montage er aan gezet en zonder veel hoop de boel laten zakken. En het wordt bijna eentonig: mijn allereerste kabeljauw was de buit!

Gul

In totaal vijf nieuwe soorten gevangen en dat is een enorm succes. Plus heerlijk weer en praktisch geen wind maakten deze dag tot een heuse topdag.

Omdat hij zo mooi is, nog een keertje