Soortenjagen in Zweden

Dit keer een bestemming gekozen waar het soortenjagen op een laag pitje gaat staan: Zweden. We gaan om lekker snoek te vangen. Gewoon aantallen vangen en wellicht ook nog ons PR aanscherpen. Op internet nageplozen dat juni een prima maand is. De paai van de witvis is dan net geweest en de vis is te vinden langs de oevers en bij de vegetatie. Het meer naast onze bungalow is Ivösjön. Het grootste meer van Skåne, de meest Zuidelijke provincie van Zweden. De vergunning is online verkrijgbaar: 

Fishing in Ivösjön, Levrasjön (ifiske.se)

Lekkerbekkend kijkend naar de visstand valt ons op dat een hoop soorten er "plentiful" zitten: onder meer ons hoofdtarget snoek maar ook vissoorten die we nog niet hebben kunnen afvinken: kwabaal (burbot) en kleine marene (vendace). We beseffen wel dat die laatste twee beter te vangen zijn als het kouder is. 

Dag 1. Onze reis naar Zweden per auto gaat vlotjes. Zelfs Hamburg weigerde ons een file voor te schotelen. We hadden zelfs nog even de tijd om vanaf de kant een poging de snoek te wagen. Wat vrijwel meteen opviel was dat vanaf de kant het heel erg moeilijk is om een plekje te vinden waar je lekker kunt gooien. De oevers zelf bestaan uit voornamelijk bos inclusief laaghangende takken en de waterplanten zijn rijkelijk aanwezig. Ook was het wel heel erg ondiep. Maar ondanks dat wisten we toch al een snoekje te verschalken op amper een uurtje netto vistijd. Vanaf de bellyboat kunnen we morgen makkelijker bij veelbelovende stekken komen. We hebben zin in onze allereerste keer met de bellyboat. Oefenen van te voren is er niet van gekomen...

Dag 2. Ivosjön is heel erg groot. Levrasjön van dezelfde visvereniging is iets beter te overzien en we denken meer kans te maken op het kleinere meer met de bellyboat. Het is even wennen om vooruit te komen en te draaien met dit vaartuig. Gelukkig voelt het wel stabiel aan. Je hebt geen moment het idee dat je kunt omkiepen. Waar je wel op moet letten: nooit met flippers aan vooruit proberen te lopen in het water. Heel beleefde mensen dat ze me niet hebben uitgelachen toen ik voorover kukelde. Het speldaas was ruim aanwezig dus de paai was al geweest. Ondanks een hoop veelbelovende stekken: geen roofvis gezien. We realiseren ons dat het prachtige zomerse weer dat al vele weken hier huis heeft gehouden onze kansen op snoek heeft verpest. Ze liggen diep waar wij ze niet gaan vinden zonder fishfinder. Ook de kansen op kwabaal en kleine marene zijn nu nul.

Dag 3. In een hengelsportzaak kregen we de tip om de Westkust te kiezen als zoutwater stek. De nauwe doorgang in het Kattengat met Denemarken aan de overkant zorgt voor stroming in het water. Heel erg vriendelijk voor vissers zijn ze hier niet vinden wij. Bijna elke pier of haven is verboden om te vissen... Het haventje waar het wel mocht leverde met pijn en moeite twee botten en één zwarte grondel op. Het natuurschoon compenseert de moeizame start qua vissen goed.

Dag 4. We besluiten een ander water te bevissen: de Helge å. Een laaglandrivier waar het niet erg dat het zomer is. Gewoon lekker op witvis. We hebben zelfs kans op een nieuwe soort: de brasemblei (zope). De vis had er zin in want we hadden er samen ruim tweehonderd gevangen. Helaas geen brasemblei gezien.

Dag 5. Ivösjön deel drie. Ondanks we weinig vertrouwen hadden om iets te vangen met de kano erop uitgegaan. En ook nu ondanks vele meters plantenbedden afvissen geen actie. Ze liggen er gewoon niet. Een ingecalculeerde teleurstelling dus en de omgeving maakt weer een hoop goed. De paella van Manolo was subliem!

Dag 6. Rögle dammar. Een vijver waar we met de methodfeeder aan de slag kunnen. Kans op karper en gigantische brasem. Om het kort te houden: zoveel kreeft vangen als hier lukt je nergens. Wat een ongelooflijke plaag is het hier. Tientallen hebben we er gevangen en nog was het gros mis of los. We hadden niets bij om deze krengen te omzeilen dus hebben het kort gehouden. Aan de kust op de weg terug nog blonde grondel gezien. Helaas is ook die ons niet gelukt. Het beestje op de foto is toch echt met een bakje gevangen en niet met de hengel. Al met al genoten van het Zweedse landschap en het gezelschap. Ook al zat het tegen met vissen de herinneringen zijn toch positief.

Corona vissen

Wat heeft Corona met vissen te maken? Eerst stonden twee verjaardagen op de planning. Door de Corona perikelen werd daar een streep door gezet. Na de kinderen afgebeuld te hebben met een stevige wandeling had ik twee uurtjes om te gaan vissen. Vissen hebben geen luchtwegen en zijn derhalve heel safe in de omgang tijdens deze barre tijden.

Op de snelweg viel me op dat iedereen braaf 100 reed. Eigenlijk was er maar 1 persoon die daar anders over dacht. Uit privacy oogpunt zal ik daar verder niets over toelichten. Aangekomen bij het water viel op dat de uiterwaarden aardig overstroomd waren. Een hoop stekken waren niet te bereiken maar van de andere kant ontstaan er nieuwe mogelijkheden.

Het pad is waterig geworden

Na een uurtje kreeg ik een snoek te pakken die talloze keren was toegetakeld door aalscholvers. Overal krassen op de bovenkant van het lijf en wat happen uit de rugvin. De snoek was nochtans het formaat dat zomaar verstikking kan veroorzaken. Wellicht dat Corona ook dat effect heeft op aalscholvers. Er moet toch iets positiefs zijn aan dit virus nietwaar?

Snoek die vaak ruzie heeft met aalscholvers

De grootste verrassing kwam op het laatst. Een snoekbaars lag heel ondiep boven een modderige bodem en greep de spinner. Mijn eerste ooit met dit kunstaas. Heel erg tevreden kon ik huiswaarts keren.

Snoekbaars surprise

Zouden ze ondiep liggen?

Met de nieuwe dropshot hengel de Eijsder Beemden in met hoop op een snoekje. Het stuk water waar ik het wil proberen is helder en ondiep. Hopelijk klopt mijn theorie. Een zachte winter waardoor de snoek zomaar op het idee zou kunnen komen om al op de paaiplaatsen te gaan liggen.

Heel behoedzaam sluip ik om maar niks weg te jagen. Het is zo helder dat ik twijfel aan mijn strategie. Gevoelsmatig zou ik elke snoek moeten zien liggen. Tot mijn verbazing zie ik hier en daar wat kleine visjes. Zo klein dat het wel bijna bittervoorn moet zijn. De eenjarige blankvoorn, winde en roofblei zal nu een centimeter of tien moeten zijn. De visjes wat ik nu zag waren hooguit vijf centimeter.

Helder en ondiep

Helaas nog geen respons op het kunstaas. Even niet opletten bij het inwerpen en het eerste vogelnestje is een feit. Na alles weer in orde gemaakt te hebben vliegt een Ondex in het prikkeldraad. Dit probeerde ik niet heel subtiel op te lossen en ik zie een kolk van een vluchtende vis...

Deze kans is verspeeld maar wel een opsteker dat er iets ondiep lag. Een flinke poos later zie ik weer een kolk. Toch niet weer een vluchtende vis? Was nochtans voorzichtig. De Ondex werd de worp erop klemvast gepakt. Omdat het daar maar een halve meter diep was zag ik dat het een prima formaat was.

Die leek wel een meter was mijn gedachte. Snel weg met die gedachte want het kan alleen maar tegenvallen als ie straks op de kant ligt. Zo ver was het nog niet. Heel erg blij was de vis niet om mij te zien en sprintte diverse keren weg.

Om de vis te landen met de hand moest ik door een meter blubber en afgestorven rietbedden. Ik zag het al helemaal voor me dat de laars vol water ging lopen. Met meer geluk dan wijsheid blijft alles droog en ik heb de vis op de kant.

Net een kinderhandje

Wat een bak. Zonder te meten wist ik dat het een PR voor me was. Het meetlint gaf 97cm aan. Helemaal gelukkig zet ik de snoek terug. Wat een geweldige vangst.

Snoek 97cm

De dag kan niet meer stuk en ik heb nog een uur voordat de kinderen uit school gehaald moeten worden. In dat uur kom ik erachter dat mijn linkerlaars aan de rechterzijde zit en vice versa. Nog een Ondex aan een boom geofferd en een tweede vogelnestje geproduceerd. Het is dat "amateurvisser" al geclaimd is...

Een nat voetje halen

Een druilerige dag zou het worden. Om snoek te vangen hoeft dat niet verkeerd te zijn. Toch duurde het even voordat de eerste zich liet zien. Eentje die het kunstaas finaal miste. Nog even het plekje blijven uitkammen want deze kan best een tweede poging wagen. Ik zie tot mijn verbazing een wesp. Het is oktober en het regent. Blijf toch in je nest raar beest. Plots hapt een snoek wel raak. Een mooie zeventiger is het haasje.

Zeventiger

Plots een steek in mijn rug. Barst. Niet te geloven dat die ene wesp onder mijn jas is gekropen. Nog een steek op een andere plek op mijn rug. Dan zie ik ineens nog eens zes stuks vliegen. Blijkbaar vinden ze het ook tijdens regen en wind nodig om hun nest te verdedigen. Ze hebben mazzel dat ik mijn vlammenwerper niet bij heb dus ik taai af. Het gif werkt als een soort cafeïne voor me. Beter dat dan dat ik allergisch erop reageer. Heel scherp en helder vis ik verder.

Heel veel activiteit van vis zie ik niet. Veel meters afleggen zonder resultaat. Dan ineens een kolk midden op het water. Altijd de moeite waard om daar te proberen. Op het moment dat ik er al niet meer in geloof een flinke klap op het water en de molen begint te fluiten doordat de lijn door de slip getrokken wordt.

Ik heb werkelijk niks in te brengen en ik begin te twijfelen of de molen het nog wel doet. In een rotvaart zwemt de vis naar gezonken takken. Als ik niks doe verspeel ik hem zeker dus ik ga het water in voor de rietkragen. De vis wijzigt zijn route maar gaat nu in een moordend tempo naar de obstakels verderop.

Daar verderop is het water dieper en mijn rechterlaars gaat onder water. Wat je al niet over moet hebben om een vis te vangen. Ik hoopte op de snoek van mijn leven maar ben er helaas achter gekomen dat dit soort geweld vaak een vals gehaakte karper is. Ook nu was dat het geval. Een vette schubkarper in de rugvin. Na een hoop runs dan eindelijk op het kantje. Het was een vis met geen schub verkeerd. Deze vis is gemakkelijk te herkennen als ik hem ooit weer zou vangen. Zijn ouders zijn de rechterborstvin vergeten te maken.

Prima vis

Een uurtje

Mijn favoriete kunstaas: een simpele spinner. Gemakkelijk te vissen, niet overdreven duur en ook als er veel planten in het water zijn kun je nog ermee vissen. Mijn voorraad was akelig weinig geworden. Eventjes naar de hengelsportzaak om alles bij te vullen. De kinderen zaten op school en vrouwlief had besloten de bloedbank te verblijden met een bezoekje.

Een uur tot mijn beschikking om de spinner nat te maken. Heel vaak loont zoiets zich amper maar ja na zeven minuten had ik al een baby snoekje te pakken. Geinig beest en de eerste voor mij dit jaar.

Baby snoekje 

Ook lieten zich twee baarsjes zo foppen en ik was al tevreden. Op een gegeven moment loopt de spinner vast en nog voordat ik kon denken aan de bodem begon een zware dril. Al vrij snel had ik door dat dit geen grote roofvis was maar een vals gehaakte karper.

In de rugvin gehaakt met een ultra licht hengeltje met een werpgewicht van maximaal 10 gram. Niet echt het recept om de vis zo eruit te takelen. Ik begon al nerveus te worden of ik wel op tijd bij de kinderen kon zijn om ze op te halen op school. Zonder schepnet een paar keer een extra run omdat de vis toch nog ergens energie vond om te exploderen. Tot mijn verrassing bleek het een koi te zijn die uiteindelijk toch op tijd op het kantje lag. Gewoon tevreden met zo'n uurtje!

PR koi

Blauwalg

"Heb je dat bord niet gezien? "

Was net koud aan het vissen toen ik deze vraag kreeg. Persoonlijk heb ik liever dat als men dan toch iets vraagt als ik aan het vissen ben dat het over het vissen  zelf gaat. Maar goed, ja dat bord heb ik gezien en ik trok een gedesinteresseerde blik die in mijn studententijd prima werkte. Mijn studententijd is alweer erg lang geleden en er zat blijkbaar wat sleet op die blik. Dus de man ging door met vragen.

"Er zit hier blauwalg. Weet je wel wat dat is?"

Ik antwoordde dat het allemaal niet zo erg was. Stug viste ik door want het was beslist niet mijn bedoeling dat ie dacht dat ik zou gaan stoppen. Zelfs mijn ongeschoren aanblik schrok hem niet af.

"Er gaan vogels aan dood!"

Rustig zei ik dat ik gelukkig geen vogel was. En ik wist best wat blauwalg was. Een bacterie die toxinen produceert die irriterend werken op de slijmvliezen.  Dus als ik niks in mijn ogen zou wrijven of een slok water binnen zou krijgen dan zou er niets aan de hand zijn.

"Sommige mensen menen ook overal verstand van te hebben."

"Tja ik werk op een microbiologisch laboratorium. Daar komen we zo nu en dan wel eens een bacterie tegen. Blauwalg trouwens nooit. Ik heb het helaas wel in mijn aquarium zitten. Gelukkig is mijn huis niet preventief platgebrand om verdere verspreiding te voorkomen."

"Ik heb hoogst persoonlijk voor de bordjes gezorgd."

Ik bedankte hem voor de waarschuwing en zei voor alle zekerheid erbij dat ik mijn reet ermee af veeg.

Hij taaide af. Nog lekker gevangen met de spinner in twee uurtjes tijd. Onbedoeld maakte deze man er een onvergetelijke dag van. Het zijn niet alleen de vissen wat een visdag memorabel maken.

Het eerste snoekje van de dag

Rivierkreeft

Deze snoek had geen last van de blauwalg

Tandjes

Statistieken

Statistieken. Als het om vissen gaat ben ik er dol op. Al sinds 1995 turf ik alles braaf in de dagboekjes, in het begin nog op papier later uiteraard digitaal. Zo kan ik gemakkelijk alle gegevens terug vinden. Meeste aantal zeelten op 1 dag? Zo gevonden voor als mijn geheugen het zou laten afweten. Grootste kolblei ooit? Geen probleem, alle PR's staan mooi bij elkaar, smachtend om ooit nog eens verbroken te worden.

Het grindgat in Eijsden wat ik vandaag met een bezoekje heb vereerd is geen gemakkelijk water. Groot, diep en helder. Met de spinner vang ik er vooral baars volgens mijn statistieken. Diezelfde statistieken wijzen mij er tevens op dat maart niet bepaald de beste baars maand is.

De verwachtingen zijn dan ook niet hoog. De stalen onderlijn gaat er ook op. Niet dat de kans heel groot is op snoek, want meer dan twee snoek aanbeten op dit water op een dag is me nooit gelukt, maar verspelen wil je hem ook niet met een dreg in zijn bek.

Dankzij collega Frenk die bereid was een tandje harder te werken had ik twee uurtjes tot mijn beschikking om roofvis te pesten. Het eerste half uur gebeurde niets. Op een gegeven moment laat ik de spinner op zeer ondiep water lopen om te kijken hoe de actie is. Tot mijn grote verbazing knalt er een snoek op. Het is echter zo ondiep dat het beest half op het droge spartelt. De verbazing was tevens zo groot dat de aanslag ook nergens op sloeg. Niet geheel verwonderlijk werd het metaal uitgespuugd en worstelde de snoek zich een stuk terug waar ie wel fatsoenlijk kon zwemmen.

Een gemiste kans dus. Een kans waarvan je weet dat je er niet veel gaat krijgen. Niet veel later wordt de spinner abrupt gestopt door een vette snoek. Heel even zie ik een dikke rug en tot mijn ontzetting is ie niet goed gehaakt en sta ik weer met lege handen.

Aan de scherpte van de haken ligt het niet. Net uit de verpakking en nog vlijmscherp. Zou ik dan toch nog een derde aanbeet krijgen van snoek? Of zou een baars nog de eer kunnen redden? De primeur in vorm van de derde snoek aanbeet kwam er gelukkig. Dit keer werd hij wel verzilverd.

Snoek

Bloody monday

Enkele uurtjes op deze regenachtige maandagmorgen werden benut om dode spieringen uit te laten. In de vriezer liggen ze eigenlijk hinderlijk plaats in te nemen, zeker in de ogen van vrouwlief. Gelukkig weet snoek deze snack wel te waarderen en er werd een poging gedaan op deze rover.

Terwijl ik hengel twee klaar aan het maken was begon de dobber van hengel één wel heel enthousiast alle richtingen op te zwemmen. Niet veel later kon ik de snoek landen. De haak zat achter de eindeloze rijen tanden. De kieuwgreep is een fantastisch hulpmiddel om de snoek netjes te onthaken. De vis zwom al snel weer tevreden weg. De wraak op mijn vinger zal hem zoet hebben gesmaakt.

Aandenken

De dader was nogal bleek gekleurd. Geen foute instelling van de camera maar een aanpassing aan de kleur van het water waar de snoek zit. Dit snelle succes kreeg helaas geen vervolg. Natte koude omstandigheden was een extra reden om in te pakken.

Snoek

Spinneren (Deel 2)

Helaas weinig tijd om te vissen. Wat doe je dan als je toch iets wilt vangen? Af en toe een uurtje met kunstaas smijten. Eindelijk begint de overvloedige plantengroei af te nemen en de roofvis wil een speklaag aanleggen voor de winter. Heel erg veel succes had ik niet afgelopen maand en grote monsters waren het ook niet. Maar dat geeft helemaal niks, want door die korte tijd weet je dat je blij mag zijn met elke vis. Zoals de foto's verderop ook laten zien neem ik tegenwoordig de moeite om een onthaakmatje mee te nemen. Opgerold past het gemakkelijk in een rugzak en het weegt gewoon niks. En de vis zal je dankbaar zijn dat hij niet op stenen of afgeknakte rietstengels ligt.

Roofblei

Snoek

Behalve roofblei en snoek wist ik ook winde en baars te verleiden. Helaas niet fotogeniek of groot genoeg bevonden. Op zich een leuk aantal soorten maar ergens begint het steeds meer aan me te knagen dat ik de triple nooit op één dag heb kunnen verwezenlijken. De triple betekent in het roofviswereldje: snoek + snoekbaars + baars. Ik vraag geen medelijden van de lezer maar ik vind het toch een smetje op mijn ruim twintigjarige viscarrière. Drie of meer soorten roofvis op een dag is me vaker gelukt. Je kunt behoorlijk wat combinaties verzinnen met roofblei, snoek, winde, snoekbaars, baars, kopvoorn en beekforel. Helaas allemaal valse triples tot nu toe. Misschien dat de triple volgend jaar lukt. Want de factor tijd is dan wél een belangrijke factor om die missie te laten slagen.