Forel?

Het was best lekker weer en dan is even genieten van het zonnetje een must in deze donkere tijden. Het water was nog altijd ijskoud in het diepe grindgat en eigenlijk was de hoop letterlijk nul om wat te vangen. Elke beet zou een complete verrassing zijn voor me. De kinderen konden wat ravotten.

Een visarend die als een dolle neerkwakt op het water op een meter of twintig van me af doet me opschrikken. De vliegende deur had ook nog succes ook. Met een slanke vis van een centimeter of dertig in de klauwen vliegt het beest tevreden weg. Ergens geeft het me hoop. Toch al vis wat op het ondiepe gedeelte zat dat het meeste zou moeten opwarmen. Ik vang tot mijn verbazing een regenboogforel met de vaste stok. Dat was volgens mij ook de soort die de visarend te pakken had. Blijkt die vandaag uitgezet te zijn. Ruben wist ook een forel te vangen.

De method feeder gaat ook krom. Ook nog een zeelt als toegift. Het moet niet gekker worden. Zeelt en regenboogforel op dezelfde stek in het wild...

De eerste keer

Een warme zomerdag. Mijn zoontjes waren behoorlijk inactief. Op de vraag "Wandelen in de koele bossen?" keken ze bedenkelijk. Het moest vooral niet te actief zijn blijkbaar. Op de vraag "Willen jullie vissen?" was de respons stukken beter. Ze zijn nog steeds klein maar ze hebben al wat zwemlessen achter de rug en de watertemperatuur is comfortabel mocht er toch eentje in vallen. De eerste keer dat ze zelf een hengel gaan vasthouden. Twee ultralichte vaste stokjes van drie meter lang vasthouden moest wel lukken. Hulp genoeg in de buurt in de vorm van papa, mama, opa en oma en gaan maar!

De één let wat beter op de dobber dan de ander...

De actie moet vooral niet te lang uitblijven want dan verliezen ze de interesse. Gelukkig werkte de kleine vis perfect mee. Binnen enkele minuten konden beide heren poseren met hun allereerste visjes: zwartbekgrondels. 

Zijn eerste!

Zijn eerste niet veel later dan zijn broertje!

Blij met zijn baarsje

Het visje zijn vrijheid weer teruggeven

Opa laat zien hoe je grote moet vangen

Tinca tinca

Het is alweer november. Niet mijn favoriete maand. Als je vertrekt naar je werk is het donker. Kom je terug van je werk is het donker. Lange donkere nachten zodat het viswater blijft afkoelen. Een hoop van onze vinnige vrienden worden traag en lui, met als gevolg gesloten bekken. Zeelt is daar een goed voorbeeld van. Ik heb er ooit drie weten te foppen in de winterslaap. Mooi verdeeld over de maanden december, januari en februari. Bij toeval ontdekt op een stek waar hengelen nu niet meer mag. Een diepe beschutte stek waar het waterige winterzonnetje de boel net een fractie meer opwarmt. Dus als je een plek kunt vinden waar de zeelt overwintert is de kans niet nul om hem te vangen. Nu is november nog de enige maand zonder zeelt voor mij. Aangezien de kinderen tegenwoordig de juffrouw op school mogen entertainen en mijn vrouw moest werken had ik drie uurtjes tot mijn beschikking.

De verwachtingen waren niet hoog. Het water was al koud en al het leven in de oeverzone was verdwenen. Drie uur is ook niet heel veel om af te dwingen. Van de andere kant heeft voeren om de vis te lokken niet veel zin. Je moet nu letterlijk op de plek gooien waar de vis overwintert. Dat ging me erg goed af blijkbaar want binnen een half uur had ik mijn allereerste november zeelt ooit te pakken! Een diepe plek waar de zon een groot gedeelte van de dag op schijnt mits er geen wolken zijn natuurlijk.

Zeelt in november

Het zonnetje deed zijn best en het was aangenaam zitten met de winterjas aan. Erg wild was het niet. Was ook niet de verwachting. Was zelfs al tevreden met die ene vis. Alles daarna zou bonus zijn. De bonus zeelt volgde twee uur later.

Weer eentje weten te foppen

Een andere bonus was een ijsvogel die stil bleef zitten in mijn buurt. Normaal zie ik alleen de blauwe schicht. Helaas geen mooie foto kunnen maken. Een Samsung combineert slecht met een telelens. Tevreden pak ik in. Een maaltje pannenkoeken gaat er wel in na zo'n ochtendje. Wat een toeval dat die twee kleine boeven van me dat ook lusten.

Turn the tide

Het is alweer augustus. Mijn laatste nieuwe soort dateert van december vorig jaar. Heel veel vistijd heb ik niet en die paar pogingen om iets nieuws te vangen liepen uit op een fiasco. Vandaag was het doel mijn eerste augustus zeelt vangen. Omdat ik alles braaf noteer viel het op dat achter deze maand een hatelijke nul stond.

Ik begon met twee method feeders om die gewenste zeelt te vangen met pellets. De eerste uren gaan voorbij zonder dat er iets gebeurd. Een paar miezerige tikjes op de feeder bleek een blankvoorntje met grote honger te zijn. Een fatsoenlijke beet levert een misser op. Niet lang daarna trekt de andere hengel langzaam krom. Een vreemde dril bleek veroorzaakt te zijn door een schildpad ter grootte van een flinke pizza. Ik kon echt niet blij zijn met deze vangst en weigerde dan ook een foto te maken van dit ongewenste reptiel.

Langzaam begon ik de moed te verliezen. De optie om te verkassen was zeer aanlokkelijk. Wat echter niet zo aanlokkelijk was: de fietsband die zo goed als leeg was bij aankomst. Nog meer kilometers maken ging hem niet worden dus.

Drie uur na de start dan eindelijk een mooie beet. De zeelt waar zo gehoopt op was! Op deze vijver is ons opgevallen dat we nooit eentje groter vangen dan 49cm. Ook deze voldeed braaf aan het patroon: 47cm! Ik doe niks anders dan dat ik de eerste drie uren deed maar vlotjes hierna vang ik weer een zeelt. Weer 47cm. Gelukkig bewijzen de foto's dat het een ander exemplaar is.

Zeelt 1

Zeelt 2

Dan is nummer drie aan de beurt. Duidelijk minder van plan om mee te werken dan de andere twee zeelten. Als ik hem in het net heb vraag ik mezelf vol ongeloof af of deze de 50cm wel haalt. Het meetlint liegt niet en de eerste vijftiger op dit water is een feit.

Zeelt 3: 50cm

Drie zeelten achter elkaar. Mijn record op een dag is vier stuks. Wellicht dat ik dit aantal vandaag kan evenaren of zelfs overtreffen. De stemming is nu opperbest en ik heb het gevoel dat er nog meer gaat komen. Heel prettig vissen zo. Zelfs een zwartbekgrondel met een grote bek verpest dit niet.

Zwartbekgrondel

De aanbeet erna is van een brasem. Op zich geen verkeerde vis met 56cm maar ik zit nu in de zeelt-modus. Niet veel later sta ik weer met een kromme hengel. De vis verzet zich goed en ik ga eigenlijk ervan uit dat het een zeelt is. Toch blijkt het een brasem te zijn die ook nog los schiet. De vis ligt nog versuft op het water. Ik twijfel of ik hem wel moet scheppen want ja zo op het eerste gezicht is het toch geen PR. Wat ben ik een mazzelpik dat ik hem toch geschept heb. De vis blijkt namelijk 60cm te zijn! Een PR!

Brasem 60cm

Brasemslijm lokt vliegen

Het kan maar niet op: zeelt nummer vier komt ook even tijdelijk op het matje te liggen. Nog eentje en dan is het dagrecord gebroken. Klein detail: de feeder kan niet meer gevuld worden met voer. Op. Mag maar een kilo mee nemen en normaal is dat ruim voldoende op dit water.

Zeelt 4

Ik besluit 1 feeder op te ruimen en met de vaste stok kleine vis pesten. De andere feeder ligt met alleen haakaas in. Ik verwacht er niet veel van en ondertussen blijft het dobbertje van de vaste stok maar onderduiken. Een complete school bittervoorns was het haasje. Bizar was dat ze alle negen allemaal 7cm lang waren. Die claim ik als Nederlands record bij De Beet.

Bittervoorn

Het begint te regenen en ik vind het welletjes geweest. Heb leuk gevangen en kan er prima mee leven dat het dagrecord zeelten geëvenaard is. Dan stuitert de feeder weer flink op en neer. Ook dit voelt aan als een serieuze vis. En het is een zeelt! Nummer vijf! En als klap op de vuurpijl: 51cm! Zo vang je in 26 jaar geen vijftigers op dit water, en nu 2 vijftigers op 1 dag. Ik kan niet anders dan dik tevreden inpakken. Die slechte start? Was ik alweer bijna vergeten.

Zeelt 5: 51cm

Ravotten op de steiger

Een zomerse dag. Een prima gelegenheid voor schoonvader Peter die zijn gloednieuwe feeder graag voor het eerst krom wil zien gaan. Het plan was de Eijsder Beemden. Er was echter een of ander evenement dat de toegang blokkeerde. Plan B was de Geusselt.

Sky blue

Tot mijn verbazing bijna geen enkele visser te zien ook al arriveerden we midden op de dag. We hadden de steiger voor ons alleen. De kinderen waren ook mee. Lekker rondrennen op de planken. Af en toe wat dingen in het water gooien. Mijn hoop op zeelt was al bijna nul.

Genieten

Toch presteerde Peter het om in goed een uur drie zeelten achter elkaar te vangen. Wat een fantastische start! De grootste van de kinderen had zelfs een beetje angst voor de joekels wat opa ving. Kleintjes vond ie wel oké. De kleinste van de kinderen vond juist de grote vissen het leukste. Gelukkig, toch nog 1 kind dat normaal is.

Bang voor een zeelt

Met de vaste stok werd van alles gevangen: blankvoorn, ruisvoorn, vetje, kolblei, brasem en zwartbekgrondel. Toch hoopte ik nog op een mooie vis voor mijzelf. Die kwam er ook omdat Peter me de aanbeet gunde op zijn feeder. De andere twee feeders bleven visloos. Heerlijk dagje geworden, ook omdat er geen kinderen in het water zijn gevallen en alle hengels hebben het overleefd.

Zomer in maart

Het was een zeer geschikte dag om in je T-shirt te vissen. Het voelde zelfs aan als hitte omdat we nog niks gewend zijn. Insmeren met zonnebrand is geen overbodige luxe nu de tere huidjes nog melkwit zijn. Gewoon genieten op Domein Rausenberger. De vissen werkten op alle fronten mee. Voor het eerst ook zeelt weten te vangen hier.

Zeelt

Koi met de vaste stok

De vaste stok (eentje waar je met 30/100 nylon kunt vissen zonder dat hij versplinterd) levert hier veel aanbeten op maar je mist er ook een hoop. De method is efficiënter en beslist de goede keuze als je loom bent van de zomerse warmte.

Sjors ging voor de drie soorten steur en hij kreeg waar hij voor kwam. Manolo had ook behoefte aan knallende aanbeten en werd daarin ruimschoots voorzien. Ontspanning omdat de vis gewoon ontzettend goed te vangen is en inspanning tegelijk, want uren lang door drillen voel je wel degelijk.

Mijn persoonlijk record spiegelkarper wat lengte betreft werd weer wat scherper gezet: 77cm.

Spiegelkarper 

Schubkarper 

Siberische steur 

Diamantsteur 

Als de barbeel niet wil bijten...

Bepaalde soorten die ik elk jaar wel vang hebben zo nu en dan een sterke aantrekkingskracht op me. Barbeel is er één van. Nu wist ik van mijn leermeester Jos Raaijmakers dat de resultaten van de barbeel cracks de laatste weken erg matig waren. Maar ja als je niet gaat vang je ze sowieso niet. Om een lang verhaal kort te maken: ik ving ze niet. Jos Raaijmakers op een andere stek evenmin.

Om de feederhengels toch nuttig te gebruiken besloot ik zeelt als target te bombarderen. Het grote voordeel van de method feeder is dat je niet scherp hoeft te vissen. Alle tijd dus om het jonge grut te fotograferen.

Snoeksnacks

Lelijke eendjes

Zo af en toe mocht ik aan de slag met een vis die wel trek had. Weer een prachtige lente dag zonder druppel regen met een mooie portie zeelt en brasem.

Zeelt

Vloermat

Zeeltselfie

Groene rakkers

Een kersverse tweeling verzorgen en entertainen is meer dan een fulltime baan. Het vissen staat op een laag pitje. Het soortenjagen staat op een nog lager pitje. Enkele uurtjes vrij af van vrouwlief worden optimaal benut door dicht bij huis te vissen met een succesvolle methode die zich al vaker heeft bewezen. De method feeder moet zeelt gaan opleveren in de Geusselt. Dit water ligt pal naast de A2 en het is goed te zien hoeveel bergen grind en mergel aan de overkant worden gekieperd om de tunnel door Maastricht te graven.

Diverse smaken mini boilies worden voorzichtig ingelegd. Waarom ver gooien als ze aan het kantje net zo goed azen? Geen brute plonzen wat vis kan afschrikken. Ook een bescheiden voerplekje maken waar ik dan precies op kan gaan vissen gaat me dan gemakkelijker af. Op afstand wordt de voerplek bij mij al gauw enkele vierkante meters. De vis is dan al verzadigd nog voordat deze in de buurt van mijn haakaasje is.

Heerlijk lui wachten op wat komen gaat klappert de hengel af en toe richting het water. Aanslaan is niet nodig, gewoon ophalen en lekker drillen. In totaal is een kwartet groene rakkers tijdelijk de klos.

Zeelt 1

Zeelt 2

Zeelt 3

Zeelt 4

Persoonlijk record zeelt

Vandaag was dan nationale hengelsportdag. We hadden er nog profijt van ook. Gratis een dagvergunning bij visvereniging 't Alvertje in Wanssum. Een ven dat bekend staat om zijn grote zeelten. Mijn oude PR van 54cm moest er aan geloven. Karper en grote brasem zit er ook en zouden ook kunnen snoepen van onze miniboilies op de method feeder. Vol goede moed begonnen Manolo en ik te vissen. De wind zat in de Noordhoek maar het was zonnig en we zouden de uren dat we visten geen druppel regen zien. Vrij vlot kromt de hengel en een stevige vis wil het riet in vluchten. Met moeite kon ik de vis ervan weerhouden. Ik was er redelijk van overtuigd dat ik een karper eraan had. Totdat de vis begon te bonken en van de bodem af kwam. Een zeelt! En wat voor één! Zonder twijfel wist ik dat dit mijn record zou zijn als deze vis in het netje kwam. Zeelt die een schepnet heeft gezien heb je echter nog lang niet binnen. Pas na een paar keer de slip laten gieren kon ik hem landen. Wat een magnifiek beest! 58cm gaf de meetplank aan. Mijn dag kon niet meer stuk!

58cm!

Zeelt

De volgende aanbeet was voor vismaat Manolo. Tot onze verbazing kregen we geen enkele beet meer. In de visvijver naast ons was een wedstrijd met tientallen deelnemers en het gros was gewoon aan het blanken. De zware zeelt wat ik had gevangen was waarschijnlijk goed genoeg voor een podiumplek. We hadden gewoon de pech een slechte dag te treffen waarop de vis het compleet laat afweten. We kunnen ook niet echt verklaren waarom ze niet wilden bijten. Zo heel erg koud was het ook weer niet. In het zonnetje was het zelfs aangenaam. De wind stond al enkele dagen uit de Noordhoek en meestal is geen verandering in de windrichting voordelig voor de visser. En de vis was ook niet aan het paaien. Een mysterie dus.

Tricolore

Ik had alle tijd om libellen te fotograferen. De volgende beet was toch voor vismaat Manolo. Ik kreeg zelfs een groene, witte en rode tegelijk voor de lens. Of het drie soorten zijn? Geen idee. Vissoorten hebben meer mijn interesse. In elk geval heeft dit viswater potentie en we keren er zeker terug. Nog een pluim voor de visvereniging 't Alvertje voor de leuke geste.

De pestkop

Je hebt van die dagen op het werk dat je daarna gewoon moet vissen om stoom af te blazen. Vandaag was zo'n dag. Ik hoopte op zeelt in de paar uurtjes die ik nog had voordat het donker werd. Vrij vlot ving ik wat ruisvoorntjes en blankvoorntjes. Dan een enorme regenbui. Het mini parapluutje houdt me droog. Als het weer droog is plots meer weerstand bij het aanslaan en tot mijn vreugde ging de gehoopte zeelt na flink tegenstribbelen het schepnet in.

Zeelt

De beet viel weg. Het tumult op amper een meter diep water lokt geen andere vissen. Toen ik dan eindelijk weer een voorntje wist te vangen werd deze gegrepen door een snoek. Ik vis ruim twintig jaar en het is maar één keer eerder voorgekomen dat ik een snoek met de vaste stok wist te vangen. Een haakje maatje zestien en een ragfijn nylon snoertje zijn het recept om snoek te verspelen. Het beest is niet eens echt gehaakt omdat het haakje in het voorntje zit. Toch krijg ik het beest soms even aan de oppervlakte waarna weer een run volgt. En net dat ik hoop heb dat dit goed afloopt delf ik weer onderspit. Zelfs het voorntje moet ik inleveren.

Je zou denken dat deze vis toch wel enigszins geschrokken is van het touwtje trekken met een visser maar het beest presteert het om nog een keer aan mijn lijntje te gaan hangen. Het gebit maakte weer korte metten met de onderlijn. Het is gesloten tijd voor roofvis dus ik heb ook niks bij om de snoek terug te pesten.

Dan gooi ik een paar voerballen met flink wat geweld in de vijver om de pestkop weg te krijgen. Ik begin weer beet te krijgen maar tot mijn ontzetting zie ik even later weer een kolk op de plek waar mijn dobber is. Weer een flinke dril volgt. Drie maal is scheepsrecht? Vergeet het maar. De pestkop wint weer.

Even later tijdens het avondrood zie ik diverse keren bellenplakkaten van zeelt rond mijn dobber. Ik zit letterlijk op het puntje van de stoel. Wat is dit toch heerlijk spannend. Tot twee keer toe mis ik een beet. De koek is op. Er wordt niks meer gevangen. Voldaan fiets ik huiswaarts. Alle drukte van de werkdag is van mijn schouders gevallen.

Een goede vrijdag

Er waren genoeg smoezen om niet te gaan vissen. De wind uit de noordhoek. De temperatuur is gekelderd. Mijn vriendin had de auto. Dat betekent dus met de fiets gaan vissen. Mijn conditie is gelijk aan die van een gemiddelde bejaarde. Om een idee te geven hoe graag ik sport... Ongeveer halverwege de fietstocht begon het me te dagen dat ik de hengelsteun was vergeten. Te lui om meer kilometers te maken besloot ik de hengels tussen stenen ofzo in te klemmen. Dat ging tot mijn verrassing nog goed ook. De verwachting was dat ik met de feeder misschien wat brasems kon vangen in de rivier. Ik had nog nooit wat gevangen met pineapple boilies van Sonubaits maar ja die dingen moeten ooit opgemaakt worden. Een hengel met maden en de ander met die vervloekte boilies. Tot mijn grote verbazing kreeg ik alle vijf de beten op de boilies. Om het nog mooier te maken verzilver ik elke beet. Stuk voor stuk leuke drillen en leuke vissen! 3 spiegelkarpers (50/48/51cm), 1 zeelt (49cm) en 1 winde (38cm). Met alle recht een goede vrijdag!

Zeelt

Spiegelkarper

Winde

De Geusselt

Deze vijver naast het gelijknamige MVV-stadion heeft voor mij een speciale betekenis. Mijn eerste vis heb ik hier in 1991 gevangen tijdens mijn allereerste keer vissen met de hengel. Buiten dat was deze vijver een hotspot voor zeelt, snoek en bittervoorn. Tijden veranderen en door de aanleg van de A2 tunnel is de vijver leeggevist en voor de helft gedempt. Hopelijk komen de oude tijden ooit nog terug. Vissen met de method feeder op zeelt was hier een genot! Op de vaste stok ving ik ze ook wel eens maar dat waren meer toevalstreffers. Dan mocht je blij zijn met eentje op een dag. Op deze dag had ik er maar liefst vier met de method feeder! Bij de method feeder is proeven meteen hangen. Bij het vaste stokje kan de wantrouwende zeelt lang met het aas spelen zonder gehaakt te worden. Aangezien ik graag actief vis heb ik naast de method feeder ook nog het vaste stokje om het kleine spul te belagen. Nog steeds is deze vijver de enige stek waar ik bittervoorn heb weten te vangen.

Bittervoorn

Zeelt

Vetje