Shimano visvijver Valkenburg

Vandaag was de opening van de visvijver naast het Shimano experience center.  De man die over het vissen ging was nog onderweg. Had zich vast verslapen door de zenuwen. Bij het verzamelen van mijn spulletjes kon ik zo een merk of twintig ontdekken. De nachtmerrie voor elke mens die maar 1 merk mag promoten. Gelukkig mag je bij deze vijver ook je eigen spullen meenemen. Wij waren vooral gekomen om te kijken of er leuk vis is te vangen.

Shimano visvijver Valkenburg

We kunnen het heel snel samenvatten met een ja. Een method of een dobber. Het werkt allemaal om de vissen te belagen die er uit zijn gezet: schubkarpers, spiegelkarpers en kruiskarpers. Geen monsters verwachten. Het is allemaal nog jonge vis die nog moet groeien. Op licht materiaal heb je er leuke sport aan.

De eerste schubkarper voor Ruben

Spiegelkarper

Kruiskarper

Ik was nog zo gewaarschuwd door de Shimano hengelsportambassadeur. Kijk uit voor je het weet ligt de hengel in het water. En na een lange poos zonder beet glipte me de vaste stok met elastiek richting het eiland. Gelukkig was diezelfde man bereid om met het roeibootje (Shimano doet ook aan roeien ja!) de hengel terug te halen. Zelfs de vis zat er nog aan. Heeft hij ook nog eentje kunnen vangen door mijn laksheid.

De reddingssloep gereed maken

Missie geslaagd

Soortenjagen op Mallorca

Een korte trip naar de zon met de snorkel naar het grootste Spaanse eiland in de Middellandse zee. Op Google Maps eens goed bekeken welk hotel lekker rustig bij de rotsen lag. Ellenlange zandstranden vol toeristen levert meestal niet het meeste op qua vissen.

Hotel terras

Ter plaatse bleek dat het eigenlijk kliffen waren. Loodrecht omlaag maar ook onder water net zo steil zodat er eigenlijk helemaal geen ondiepe plekken waren. In het water komen bij het hotel kon overal mits je wat meters vrije val als prettig ervaart. Eruit komen kon op één plekje met een zwembadtrap.

Metershoge kliffen

De snorkel maar eens benutten dan. Het stikte er van de zeebrasems. Vier soorten. Had ze allevier al eerder gevangen. Totaal niet schuw. Too easy dacht ik. Ook de onvermijdelijke pauwlipvis zat er. Ben nog werkelijk geen Zuid-Europees water in geweest waar ze niet zaten. En ik zag wat monniksvisjes. Die had ik nog niet. Hopelijk kreeg ik die tussen al het andere spul uitgeplukt.

Ik keer terug met hengel. Zodra de lijn in het water gaat enorme paniek bij de zeebrasems. Wat is dit dan? Heb het nooit zo ervaren dat ze zo bang aangelegd waren. De ironie is dat juist de monniksvisjes niet bang aangelegd waren. Op de maden (meegenomen van thuis, had nog niks van zee-aas gehaald) een stuk of zes weten te vangen. In elk geval de eer weten te redden. Zelfs de pauwlipvis liet zich niet vangen op deze manier met dit aas.

Monniksvis

Sessie twee op dag twee zou hopelijk beter gaan met verse inktvis. Bij het doosje maden ook inktvis toegevoegd zodat ze ruiken naar iets wat de vissen wel willen pakken. Ook maar fluorcarbon eraan geknoopt. Toch was het resultaat hetzelfde: vluchtende zeebrasems. Wat een aanstellers. Een ander plan dan maar. De montage laten zakken langs de klif en hopen dat er iets uit een holte zwemt om het aas te grijpen. De comfortabelste plek was naast het zwembadtrapje. Echt schuldig tegenover de zwemmers voelde ik me niet. Ik was zelfs zo attent om ze op de vele kwallen te wijzen dus feitelijk heb ik ze een goede dienst bewezen. Dus heerlijk rustig kunnen vissen ook al werd ik af en toe vierkant uitgelachen met mijn ijshengeltje uit Finland.

IJshengeltje links, zwembadtrapje rechts

Wat zo bij het snorkelen een visloze wand leek bleek stiekem de nodige visjes te bevatten.  Drie nieuwe soorten lipvisjes waren het haasje. Met vier nieuw soorten in totaal gewoon tevreden.

Vijfvleklipvis

Oostatlantische pauwlipvis

Regenbooglipvis

Madeirese schorpioenvis

Daar is ie weer: de pauwlipvis

.

Er kan een buitje vallen

Het plan was als volgt: ff naar het Noordzeekanaal om de naakte grondel en de brakwatergrondel te arresteren. We dachten daar een uurtje voor nodig te hebben om vervolgens de kroeskarper te belagen in Spaarnwoude. De weersvoorspelling gaf aan dat er een buitje zou kunnen vallen.

Wat je al niet over moet hebben om bij een stek te komen...

Cruciaal in ons plan was dat we de grondels op zicht gingen vangen. De wind, golven en het buitje zorgden ervoor dat het zicht nihil was. Wat wel gevangen werd waren baarsjes. Niet bepaald hoopgevend en na toch te lang door blijven gaan gaven we het op om de kroeskarper een kans te geven om in ons aas te happen.

Zo klein dat je bijna niet meer ziet dat het een baars is...

Ik weet niet exact de officiële definitie van een buitje maar het buitje duurde al uren. Het "tje" suggereert ook dat de hoeveelheid regen niet al te veel voorstelt. Ook daar hadden we onze vraagtekens bij aangezien we een record doorweektheid gevestigd hebben.

Het meest nutteloze voorwerp van de dag: de zonnebril

Spiegelkarper

We wisten dat als de kroeskarper niet zou meewerken dat de schubkarper en spiegelkarper ons bezig zou houden. Manolo presteerde het om een vis te vangen op een manier die niet kan. Met een vast stokje (drie meter, 12/100 nylon, 16 haakje en geen elastiek) een karper vangen van 60cm gehaakt in een borstvin. Het beest zwom telkens hetzelfde rondje recht voor onze voeten. Ik kon hem zo scheppen. In het net had hij teveel energie over. Als de karper gewoon normaal was weg gezwommen had Manolo nul kans gehad.
 

De vis die niet kon

De karpers hielden ons goed bezig. We hebben ons niet hoeven te vervelen. Op een gegeven moment zie ik tot mijn ultieme verbazing een kroeskarper draaien voor mijn voeten. Uiteraard gooi ik daar mijn aas. Twee gewone karpertjes beten en ik ging er al vanuit dat de kroeskarper pleite was en ging weer vissen op de voerplek. Manolo legde zijn aas waar de kroeskarper gezien was. Nog een half uur te gaan alvorens in te pakken. De laatste minuut vangt hij ons gewenste target! Wat een heerlijk gevoel zo de dag afsluiten.

Kroeskarper