De eerste keer

Een warme zomerdag. Mijn zoontjes waren behoorlijk inactief. Op de vraag "Wandelen in de koele bossen?" keken ze bedenkelijk. Het moest vooral niet te actief zijn blijkbaar. Op de vraag "Willen jullie vissen?" was de respons stukken beter. Ze zijn nog steeds klein maar ze hebben al wat zwemlessen achter de rug en de watertemperatuur is comfortabel mocht er toch eentje in vallen. De eerste keer dat ze zelf een hengel gaan vasthouden. Twee ultralichte vaste stokjes van drie meter lang vasthouden moest wel lukken. Hulp genoeg in de buurt in de vorm van papa, mama, opa en oma en gaan maar!

De één let wat beter op de dobber dan de ander...

De actie moet vooral niet te lang uitblijven want dan verliezen ze de interesse. Gelukkig werkte de kleine vis perfect mee. Binnen enkele minuten konden beide heren poseren met hun allereerste visjes: zwartbekgrondels. 

Zijn eerste!

Zijn eerste niet veel later dan zijn broertje!

Blij met zijn baarsje

Het visje zijn vrijheid weer teruggeven

Opa laat zien hoe je grote moet vangen

Vlagzalm maar niet heus

Weer drie uurtjes tot mijn beschikking. We blijven het gewoon proberen op die vlagzalm. Dit keer het schepnet wel mee. Die kon ik al vrijwel meteen gebruiken om een vette kopvoorn te landen. Het water staat door de langdurige droogte abnormaal laag. Zo laag zelfs dat ik stukken beek kan verkennen waar ik normaal niet eens kan komen zonder waadpak.

Dagen zijn wel eens slechter begonnen

Op een gegeven moment ben ik de feeder aan het voorzien van nieuw aas. Dan merk ik dat het vaste stokje weg wordt getrokken richting het water. Dat moet een mooie zijn en ik kan de hengel nog net op tijd grijpen. De verbazing is redelijk groot als blijkt dat een jonge barbeel de dader was. Het zegt ook wel iets over de power die deze soort heeft.

Vinnig beestje

Gestippelde alver

Beet genoeg gehad vandaag bij schitterend weer. Toch maar niet te lang treuren over de vlagzalm die zich weer niet liet zien. Heb ik alleen mezelf mee. Gewoon blijven gaan. De volhouder wint!