Intro Soortenjager

Ik ben een soortenjager. Dat wil zeggen dat ik elke vissoort wil vangen. Het vangen van een nieuwe vissoort geeft mij immers een grotere kick dan het vangen van mijn duizendste brasem. Leg je zelf geen beperkingen op als je een soortenjager wil zijn. Bekijk elke stek als een mogelijkheid om een nieuwe soort te vangen. Een tiendoornige stekelbaars zit bijvoorbeeld immers in superondiep water vol plantengroei. Water waar elke normale visser hard voorbij loopt omdat er toch geen vis zou zitten... Leer je gewenste vissoort kennen. Hoe meer je weet hoe succesvoller je zult zijn. Waar kun je je soort vinden? Wat eet die soort? Wanneer is hij actief? Hoe kun je hem vangen? Je zult met tegenslag te maken krijgen. Je ziet al gauw een belangrijk detail over het hoofd waardoor je missie niet slaagt. Maar dat maakt de voldoening alleen maar groter als het je gelukt is om een soort toe te voegen aan je soortenlijst!

maandag 26 oktober 2015

Tom's Creek

Een middagje vissen met MijnVismaat vrijwilligers bij Tom's Creek. Een ritje Flevoland maar we hebben het er graag voor over. Kans op een drietal soorten steuren en wellicht dat een meerval zich nog even zou volproppen voor zijn winterslaap.

Avonturenvijver 1 is rijkelijk voorzien van vis en de kans op een grote vis is gewoon groot. Toch moet je een aantal dingen weten om echt succesvol te zijn. Je aas moet goed op de bodem liggen. Niet elke plek is even goed. Soms is het even zoeken dus. Gelukkig hadden we een expert met kennis van het water en de visserij bij ons: Pieter.

Niet geheel verwonderlijk wist diezelfde Pieter de eerste vis te vangen. Een meerval! Vismaat Manolo volgde iets later zijn goede voorbeeld. De koek was gelukkig nog niet op en ook ik kon mijn eerste meerval ooit scheppen. Goed vangbaar dus nog zo laat in oktober. Marcel onderstreepte dat nog eens door er zelfs twee te vangen.

Meerval
Meerval Marcel
Meerval Manolo
Ook de steuren werkten goed mee. Remko was zo vriendelijk om zijn stek af te staan zodat ik mijn eerste diamantsteur kon vangen. Uiteindelijk zijn het er zelfs vijf geworden. Ook een Siberische steur kwam tussendoor even poseren voor de lens. 
Diamantsteur
Siberische steur
Dat karma soms zijn werk goed doet bleek wel uit het feit dat Remko de vis van de dag ving: een beluga van 140cm! Uiteindelijk had iedereen zijn portie vis en iedereen was het er over eens dat zo'n dagje met gelijkgestemden gewoon fun is.

140cm beluga voor Remko
Hoepeltje krom
Bart blij met zijn eerste steur ooit
Alleen maar tevreden gezichten
De bende minus fotoschuwe fotograaf Pieter

zaterdag 6 juni 2015

Een flitsend einde

Peuteren op het stenen piertje van Sjors. We hebben het geweten. Eerst nog lang kunnen genieten van de file omdat meer mensen op het idee gekomen waren richting zee te trekken. Dan klauteren als een steenbok in de tropische hitte. Zo hier en daar nog wat spulletjes verloren tussen de blokken. We werden gaar gekookt in de brandende zon. En we kregen geen enkele beet tot onze ontzetting. Zelfs geen krab. De geep was goed actief maar daar hadden we het juiste materiaal niet voor.

Een illusie armer richting havenhoofd gereden. Daar konden we een hapje eten en vissen tegelijk. Mijn frieten waren rauw en de kibbeling leek wel een half uur gefrituurd te zijn. Gelukkig was deze stek ons beter gezind. Schar, wijting en zeebaars waren de buit. Geen nieuwe soorten voor mij maar wel de eerste foto van een zeebaars. Manolo was de scharren specialist vandaag.

Zeebaars
Schar
Op zich wel blij dat we een maaltje vis hadden gevangen maar geen nieuwe soorten waar sterk op gerekend was is toch teleurstellend. De trigger om naar huis te gaan was een Engelse gozer die behoorlijk sterk spul had gebruikt en het goed idee vond om bij ons te gaan zitten. Niet dat hij bedreigend over kwam maar irritant was hij zeker. Drugs are bad, m'kay?

Ruim tweehonderd kilometer lang werden we getrakteerd op een flitsende show van moeder natuur. Soms sloeg de bliksem doodleuk vier keer op dezelfde plek in. En dat in een paar tellen. Niet het flitsende einde waar we op gehoopt hadden maar wel indrukwekkend om mee te maken.




dinsdag 12 mei 2015

Als de barbeel niet wil bijten...

Bepaalde soorten die ik elk jaar wel vang hebben zo nu en dan een sterke aantrekkingskracht op me. Barbeel is er één van. Nu wist ik van mijn leermeester Jos Raaijmakers dat de resultaten van de barbeel cracks de laatste weken erg matig waren. Maar ja als je niet gaat vang je ze sowieso niet. Om een lang verhaal kort te maken: ik ving ze niet. Jos Raaijmakers op een andere stek evenmin.

Om de feederhengels toch nuttig te gebruiken besloot ik zeelt als target te bombarderen. Het grote voordeel van de method feeder is dat je niet scherp hoeft te vissen. Alle tijd dus om het jonge grut te fotograferen.

Snoeksnacks
Lelijke eendjes


Zo af en toe mocht ik aan de slag met een vis die wel trek had. Weer een prachtige lente dag zonder druppel regen met een mooie portie zeelt en brasem.

Zeelt
Vloermat
Zeeltselfie


vrijdag 8 mei 2015

Op zoek naar pos

Op zoek naar pos? Zoveel soorten en die heb je nog niet? Ik heb hem eerder gevangen. Alleen heb ik nog geen foto ervan omdat ik nooit de moeite heb genomen om hem te fotograferen. Het is best een mooi visje en de wens om op hem op de foto te krijgen werd steeds sterker. Vismaat Manolo had hem nog helemaal niet dus vele plannen werden gesmeed om pos te vangen. Mijn laatste pos dateerde van 2007. Acht jaren daarna nul possen... Ook niet op de plekken waar vroeger altijd wel eentje te vangen was. De Zuid-Willemsvaart en Kanaal Wessem-Nederweert waren prima stekken voor dit beest. Waren. Vele pogingen liepen op niks uit. Super helder water plus een invasie van exotische grondels hebben van de pos een zeldzaamheid gemaakt op mijn thuiswateren.

In een helder moment bedacht ik me dat ik tijdens mijn (onberispelijke) studententijd pos had gevangen in een vijver bij Strijthagen. Zouden ze er nog zitten? Vis nummer twee was de pos voor Manolo. Ik volgde zijn voorbeeld een uur later. Mission accomplished! Bovendien weer sinds lange tijd een fatsoenlijke blankvoorn gevangen.

Pos

Fatsoenlijke blankvoorn


donderdag 9 april 2015

Soortenjagen in Curaçao (Deel 6: aan al het goede komt een eind)

De huurauto is ingeleverd. Nog maar één volle dag om te genieten van het leven op deze bestemming. Alle garnalen en spekjes die als aas fungeren gaan mee naar de Jan Thiel Baai die we vanaf ons appartement zien liggen. Ook nu gaan de snorkel en de onderwatercamera mee om onze ervaringen vast te leggen.

Octopus tussen de vissen
Ook nu lukt het me om nieuwe soorten te strikken. De hoeveelheid soorten is verbluffend hier. Ik mag hier dan wel 19 soorten hebben gevangen, het aantal wat ik ben tegengekomen bij het snorkelen was misschien wel het dubbele! Echt grote vissen ben ik niet tegengekomen bij het snorkelen. Een enkele papegaaivis haalde de halve meter en die kreeg ik niet gevangen. Ze waren simpelweg een stuk voorzichtiger dan hun kleine verwanten  Geen barracuda, tonijn of murene gezien. Als je daar echt vol voor wilt gaan zul je een boot op moeten.

Langstekel eekhoornvis
Zwarteband soldaatvis
Bloedrode juweelbaars
Al met al genoten van deze vakantie. Als ik de foto's terug zie realiseer ik me dat ik een bevoorrecht mens ben dat ik dit mee mocht maken. Ayo dushi Kòrsou!

Toch nog eentje kunnen fotograferen

Soortenjagen in Curaçao (Deel 5: vissen in Playa Lagun)

Mooie plekjes genoeg op Curaçao. Playa Lagun is daar één van. Ingeklemd tussen twee rotswanden is het heerlijk snorkelen in het kalme heldere water. Prima gegeten bij het Discoverdiving restaurant. En er is een goede kans om een zeeschildpad te treffen.

Playa Lagun
Leguaan
Zeekatten (soort inktvis)
Leuk, al die beestjes die niks met vissen te maken hebben. Maar werd er ook nog wat gevangen? Ja hoor, twee prachtige papegaaivissen waren welkome nieuwkomers!

Roodband papegaaivis
Prinses papegaaivis
Eenmaal opgedroogd en klaar om in de huurauto te stappen zien we boven op de rots dat er een zeeschildpad is gespot. Te ver weg om een foto te kunnen maken. Jammer maar we willen meer zien van het eiland en we krijgen wellicht nog een herkansing.

Soortenjagen in Curaçao (Deel 4: vissen in de Grote Knip)

De Grote Knip is een prachtig strand. Ook vis zat er genoeg. Maar om de één of andere reden lukte eigenlijk niet veel qua vissen. De soort wat ik er ving had ik al aan de andere kant van de oceaan gevangen: een harige slijmvis. Je ziet het wel, ook op een tropische locatie kan het tegenzitten. Gelukkig maakte het uitzicht en het snorkelen een hoop goed. En ik kon nog wel even teren op de successen van de afgelopen dagen.

Harige slijmvis (juveniel)
Harige man plus echtgenote

Soortenjagen in Curaçao (Deel 3: vissen in de Caracasbaai)

De Caracasbaai is een stuk groter en dieper dan mijn vorige stekken op Curaçao en hopelijk levert dat nieuwe soorten op. Bij het snorkelen viel meteen op dat hier gruwelijk veel vis zat. De foto's geven eigenlijk maar een fractie weer van wat er allemaal zat. Onderwater fotograferen is een kunst. De vissen zitten vaak niet stil en de fotograaf zelf deint ook wat rond op de golven.

Vis genoeg
Meer vis
Weer twee op mijn verlanglijstje
Om een lang verhaal kort te maken werd ook nu weer succes geboekt met het vangen van nieuwe soorten. Eerste nieuwkomer hier was een geep. In Nederland hebben we het maar wat gemakkelijk met één soort geep. In Curaçao komen maar liefst zes soorten voor en de Nederlandse gewone geep zit daar niet bij.
Atlantische geep
Dat het identificeren van al het tropische spul niet altijd even gemakkelijk is bleek wel bij de twee vangsten daarop. Fish ID Thinktank USA (Ben, Martini, Ryan, Kenneth & Patrick) bood uitkomst.
Blauwkopje juveniel
Prinses papegaaivis juveniel
Roodstaart papegaaivis

Caribische geelkop lipvis
Mijn vrouw wilde haar geluk met de hengel ook wel eens uitproberen. Het onthaken laat ze wijselijk aan mij over maar de rest kan ze zelf. Uiteraard presteert ze het om zomaar drie nieuwe gave soorten te vangen die ik de hele vakantie niet te pakken krijg. Chapeau!
Puddingvrouw lipvis
Sergeant majoor
Bandstaart puffer (knorren kan hij als de beste!)




maandag 6 april 2015

Soortenjagen in Curaçao (Deel 2: vissen in de Jan Thiel Baai)

Na het peuteren in de mangrove was het tijd voor een andere stek. De Jan Thiel Baai. Vanaf de Zuidkant kun je proberen te vissen maar tussen de strandstoelen, restaurants, duikschool en hotels mag je er op rekenen zo weg gestuurd te worden. De Noordkant werd het dus. Een paar meter uit de kant ondiep met een rotsige bodem waarna het steil afliep. Als je ver gooide zat je in feite in een diepe krater te vissen.
Jan Thiel Baai
Het eerste visje wat ik daar ving heeft een bijzondere naam. Ik loop het risico de verkeerde bezoekers te trekken maar ik kan er niks aan doen dat men hem deze naam heeft gegeven. Google gerust zijn Latijnse naam om mee te checken of ik de vis juist vertaald heb: Halichoeres bivittatus. Glibberig is hij in elk geval. Het formaat is erg bescheiden. Vissen determineren kan al aardig lastig zijn omdat ze erg op elkaar lijken of zelfs kruisen. Deze lipvis presteert het om er anders uit te zien als ie volwassen is. Zie onderstaande foto's.
Glibberige snikkelvis (volwassen)
Glibberige snikkelvis (juveniel)
Dan heb ik actie op de werphengel die ver in ligt. Na een paar meter indraaien zit de lijn vast aan de rand van de krater. Ik loop tot mijn middel in het water om de lijn rustig los te maken. Het levert me mijn honderdste soort aller tijden op: een vreemde vis met wel heel lange sprieten! Een Afrikaanse pompano.

Afrikaanse pompano
Na deze vangst duikt er weer een vreemde snuiter op. Een platvis met blauwe cirkels en een heel lange sprietige borstvin. Een passende naam heeft ie wel, die pauwbot.

Pauwbot
De koek is nog niet op en weer vang ik een klein maar mooi visje. Tegen deze naam kun je moeilijk bezwaar hebben: een blauwkopje.

Blauwkopje
De laatste inworp is ook weer raak. Een baarsachtige met een enorme muil. Weer hartstikke tevreden na een paar uurtjes vissen.

Bloedrode juweelbaars

Soortenjagen in Curaçao (Deel 1: vissen in de mangrove )

Een lange stilte op deze site. Een hele hoop smoezen om niet te gaan vissen. Je kent het wel. Drukte op het werk, kids entertainen en blessures van ouderdom. Toch was het ook een beetje de spreekwoordelijke stilte voor de storm. Om te vieren dat vrouwlief haar diploma heeft gehaald en meteen erna een baan heeft gevonden, boekten we een reisje Curaçao. Curaçao is een tropisch eiland in de Caribische Zee waar meer dan 600 soorten te vinden zijn. Niet dat ik de illusie had ze wel even allemaal te gaan vangen maar een paar nieuwe soorten moest toch wel gaan lukken.

Heerlijke stek
De ondiepe mangrove is een plek waar jonge vis kan opgroeien. Veilig voor grote vis en warmer dan de open zee. Helemaal veilig is de plek niet. Onderstaande foto was genomen met mijn onderwatercamera toen ik alleen mijn snorkel bij had. Toen ik terug kwam met hengel zag ik een pelikaan wegvliegen. Die had goed zijn best gedaan want het gros was ineens verdwenen...

Tussen de mangrove wortels
Toch waren enkele uurtjes vissen bij uitstekend weer goed voor zes nieuwe soorten. Dus tevreden terug naar het appartementje waar allerlei tropische kippen zoals kolibries en papegaaien het vakantiegevoel op een aangename manier extra versterkten.

Geelstaart monniksvis
Zilveren mojarra
Schemerige monniksvis
Franse grombaars
Geelstaart snapper
Eekhoornvis