Intro Soortenjager

Ik ben een soortenjager. Dat wil zeggen dat ik elke vissoort wil vangen. Het vangen van een nieuwe vissoort geeft mij immers een grotere kick dan het vangen van mijn duizendste brasem. Leg je zelf geen beperkingen op als je een soortenjager wil zijn. Bekijk elke stek als een mogelijkheid om een nieuwe soort te vangen. Een tiendoornige stekelbaars zit bijvoorbeeld immers in superondiep water vol plantengroei. Water waar elke normale visser hard voorbij loopt omdat er toch geen vis zou zitten... Leer je gewenste vissoort kennen. Hoe meer je weet hoe succesvoller je zult zijn. Waar kun je je soort vinden? Wat eet die soort? Wanneer is hij actief? Hoe kun je hem vangen? Je zult met tegenslag te maken krijgen. Je ziet al gauw een belangrijk detail over het hoofd waardoor je missie niet slaagt. Maar dat maakt de voldoening alleen maar groter als het je gelukt is om een soort toe te voegen aan je soortenlijst!

donderdag 30 augustus 2018

Dansen op de blokken

Een dagje Waal met schoonvader en schoonbroer. Een hoop vissoorten waren mogelijk die zij nog niet hadden. Zelf hoopte ik dan eindelijk een foto te kunnen maken van de witvinriviergrondel die ik in 2009 al in de IJssel had gevangen. De krib die het dichtste bij de auto lag kreeg de eer om bevist te worden. Met het vaste stokje hadden we amper 40 cm diepte op een zandbodem. De Waal is allesbehalve een stille rivier dus het water klotst, golft en stroomt alle kanten op. Een heel andere setting dus dan wat de heren gewend waren.

Blokken

Wat ook nogal opviel waren de blokken op de krib die uitblinken in instabiel liggen. Als iemand van het gezelschap wat meters moest maken kon dat best worden omschreven als een dansje op de blokken. Bij het terugzetten van een brasem lag ik al bijna in de Waal en het is dat ik laarzen droeg zodat alles toch nog droog bleef. Mijn schoonvader wilde dat nog overtreffen door helemaal gestrekt richting de Waal te vliegen. In een reflex wist ik hem nog omlaag te duwen wat een betere keuze was dan een duik nemen. Het is niet netjes om gewichten te noemen maar het was niet geheel onmogelijk dat hij tijdens het vallen ook nog één van zijn schoonzoons mee zou nemen in het water. Maar goed het liep gelukkig met een sisser af en het moet gezegd worden: de rest van de visdag waren we zo gewaarschuwd dat verdere incidenten uitbleven.

Pontische stroomgrondel
Altijd blij met een PR
De vangsten waren goed. We hoefden nooit echt lang te wachten op beet en het ene na het andere target kon afgevinkt worden. Opvallend veel pontische stroomgrondel waaronder een moddervette van 15 cm. De witvinriviergrondel was al een stuk minder aanwezig met slechts vier exemplaren maar wel goed verdeeld zodat ieder hem binnen had. De beet begon wel erg af te nemen op een gegeven moment en we kozen ervoor te verkassen naar de krib verderop. Met de regen erbij gaven de blokken nog meer uitdaging maar gelukkig was nu iedereen bedreven in het steenbok spelen.

Witvinriviergrondel

Het maffe is dat de krib verderop geen enkele pontische stroomgrondel of witvinriviergrondel opleverde. Wel kesslers grondel die dan weer afwezig was op de eerste krib. Verschil in diepte, stroming of bodem was er eigenlijk niet dus mocht je deze visjes willen vangen en het lukt niet: een krib verderop kan alles anders zijn.

Kesslers grondel






donderdag 23 augustus 2018

Een uurtje

Mijn favoriete kunstaas: een simpele spinner. Gemakkelijk te vissen, niet overdreven duur en ook als er veel planten in het water zijn kun je nog ermee vissen. Mijn voorraad was akelig weinig geworden. Eventjes naar de hengelsportzaak om alles bij te vullen. De kinderen zaten op school en vrouwlief had besloten de bloedbank te verblijden met een bezoekje.

Een uur tot mijn beschikking om de spinner nat te maken. Heel vaak loont zoiets zich amper maar ja na zeven minuten had ik al een baby snoekje te pakken. Geinig beest en de eerste voor mij dit jaar.

Baby snoekje 

Ook lieten zich twee baarsjes zo foppen en ik was al tevreden. Op een gegeven moment loopt de spinner vast en nog voordat ik kon denken aan de bodem begon een zware dril. Al vrij snel had ik door dat dit geen grote roofvis was maar een vals gehaakte karper.

In de rugvin gehaakt met een ultra licht hengeltje met een werpgewicht van maximaal 10 gram. Niet echt het recept om de vis zo eruit te takelen. Ik begon al nerveus te worden of ik wel op tijd bij de kinderen kon zijn om ze op te halen op school. Zonder schepnet een paar keer een extra run omdat de vis toch nog ergens energie vond om te exploderen. Tot mijn verrassing bleek het een koi te zijn die uiteindelijk toch op tijd op het kantje lag. Gewoon tevreden met zo'n uurtje!

PR koi

zondag 19 augustus 2018

Amateur tussen de lelies

Vandaag was het doel graskarper. En we waren niet te beroerd om te voldoen aan zijn voedselwensen. Boilies voor graskarper. Pellets voor graskarper. Voer voor graskarper. Een dipsaus voor graskarper. Dat laatste zag eruit als Dreft. Het rook ook zo. Proeven hebben we maar niet gedaan ook al hebben we vandaag geleerd dat er karpervissers bestaan die doen aan voorproeven.

Wat was ons  target ook alweer?


Buiten onze speciale graskarper items hadden we ook maïs bij. Heb je ook nog kans dat er iets anders op bijt zodat je nog iets van beet hebt want we gingen al uit van een taaie missie. Het water zag er prachtig uit in het bos. De oevers staan werkelijk vol met lelies. Planten waaraan onze graskarper vrienden pas beginnen er echt helemaal niks anders te vreten is.


Prachtige setting 

Vismaat Manolo vroeg nog of ie het allergrootste schepnet moest meenemen. Niet nodig joh een vis van een halve meter past er prima in.

Na behoorlijk wat uren vissen was onze score zeer mager met twee brasems en een rietvoorn. We zagen ons target ook niet zwemmen aan de oppervlakte. In dat opzicht zouden we goed moeten zitten met onze tactiek op de bodem vissen.

De zon stond al laag en we wisten dat onze tijd er al bijna opzat. Om misschien nog een zeelt of karper te strikken een krab pellet op de method vol vis pellets erin gegooid. Juist die hengel gaf een knallende aanbeet. Een zwaar log gewicht hing eraan. Echt knokken deed ie nog niet.

Alsof de vis niet doorhad dat ie gehaakt was. Ik krijg hem redelijk gemakkelijk naar boven getrokken. De lijn zit wat raar en het is de staart die ik het eerste zie. Was dat nu graskarper? De vis dook weg. Vaak is de wens de vader van de gedachte maar de tweede keer dat de vis aan de oppervlakte kwam twijfelden we niet meer. Het was ons target! De smeerlap had de vegetarische rommel laten liggen en had gewoon gepakt op het dierlijke aas.

Tot nu toe bleef de dril zich afspelen in het midden van het water waar geen lelies stonden. Ik ga al het water in zodat ik midden tussen de lelies sta. Nu beseffen we pas dat dit absoluut geen kleintje was. We stonden compleet voor aap met dit schepnetje. Lengtes schatten is altijd lastig tijdens het drillen maar dit formaat was gewoon gigantisch.

Gevecht met de lelies 

De vis zwom meerdere malen de lelies in. Het ging een aantal keren goed en steeds meer lelies dreven ineens los op het water. Toen kwamen er ineens wel heel veel lelies tegelijk in de lijn. Ik wist niet eens of de vis er nog wel aanzat zoveel druk stond op de lijn. Ik geef de portemonnee, sleutels en telefoon aan mijn vismaat die het ook allemaal zeer gespannen aankeek vanaf de kant. Bij mezelf knalde de adrenaline en de cortisol met nog grotere hoeveelheden door de aderen. Het zweet spoot ook aan alle kanten tegelijk eruit.

Ik ga dieper het water in om de lelies te bereiken waar de lijn in vast zat. De lijn moest op spanning blijven ook al omdat er geen weerhaak op de haak zat. Ik begin wat groente los te plukken. Ineens een klap van de vis. Ik zie de top van de hengel los in het water vliegen. Blij dat de vis er nog aan zat. Minder blij voor de hengel.

Weer zit de lijn vast in lelies. Weer beginnen met los plukken. Dan ineens ligt het enorme gevaarte voor me aan de oppervlakte. Nogmaals schatten is gevaarlijk maar een meter plus is een hele veilige schatting. Ik haal de laatste lelie weg bij zijn kop en raak hem daarbij aan met mijn hand aan. Dat was voor de vis reden genoeg om met een harde klap weer weg te knallen en dat was ook het laatste wat we hebben gezien van dit mooie beest.

Geholpen door mijn vismaat kruip ik de kant op. Drijfnat en verslagen. Tegelijkertijd dankbaar voor een sensationele dril. Weer tegelijkertijd beseffend dat het juiste schepnet de vis waarschijnlijk wel op de kant had gebracht. Tegelijkertijd onder indruk van dit wezen. De definitie van mixed feelings.