Intro Soortenjager

Ik ben een soortenjager. Dat wil zeggen dat ik elke vissoort wil vangen. Het vangen van een nieuwe vissoort geeft mij immers een grotere kick dan het vangen van mijn duizendste brasem. Leg je zelf geen beperkingen op als je een soortenjager wil zijn. Bekijk elke stek als een mogelijkheid om een nieuwe soort te vangen. Een tiendoornige stekelbaars zit bijvoorbeeld immers in superondiep water vol plantengroei. Water waar elke normale visser hard voorbij loopt omdat er toch geen vis zou zitten... Leer je gewenste vissoort kennen. Hoe meer je weet hoe succesvoller je zult zijn. Waar kun je je soort vinden? Wat eet die soort? Wanneer is hij actief? Hoe kun je hem vangen? Je zult met tegenslag te maken krijgen. Je ziet al gauw een belangrijk detail over het hoofd waardoor je missie niet slaagt. Maar dat maakt de voldoening alleen maar groter als het je gelukt is om een soort toe te voegen aan je soortenlijst!

donderdag 26 juni 2025

NHG

De titel zou wellicht kunnen verwijzen naar de Nationale Hypotheek Garantie maar op dit blog betekent het naakthalsgrondel. Deze exotische grondel is te herkennen aan de diagonale strepen op de flanken, geen zwarte vlek in de eerste rugvin en een schubloze naakte hals. Persoonlijk zou ik het eerder een nek noemen maar goed dan moet het beest omgedoopt worden tot naaktnekgrondel. Nu we weten hoe we hem moeten herkennen gaan Jamie en ik naar de monding van Gat van den Ham waar je met elke vispas terecht kunt. We hebben samen helaas een vloek: gezellig is het wel maar nog nooit hebben we een nieuwe soort gevangen op een gezamenlijke missie.


Gat van den Ham uitlaat

De grootste moeilijkheid is de aanwezigheid van zwartbekgrondels. De meest dominante soort hier die groter en agressiever is. Het duurde letterlijk twee uur eer we een andere soort te pakken hadden: een mini snoekbaars. Geinig beest. Elke snoekbaars checken op vangtanden. Heeft die namelijk geen vangtanden dan is het zijn minder bekende neefje de Wolgasnoekbaars. En ook die zit stiekem al in Nederland. Toch nog iets van een succesvolle Russische invasie.


Baby snoekbaars

Heel erg actief zwemmen grondels niet dus niet te lang op dezelfde stek blijven proberen. Een paar meter verderop kan al veel schelen. Op een plekje naast de waterlelies vang ik dan na drie uur vissen op een gegeven moment mijn target: NHG! Amper vier centimeter maar ik was er maar wat blij mee. Zelfs de mini made was eigenlijk al een te grote hap. De vloek is doorbroken. Nu Jamie nog!


De NHG!

Jamie heeft oog voor de omgeving. Jagende roofvis doet zijn hart harder kloppen. Maar ook een plant vol rupsen valt hem op. Het Jakobskruiskruid is giftig genoeg om een paard om zeep te helpen. Toch zaten deze planten vol rupsen die zich lekker tegoed doen aan het spul om zelf ook giftig en dus oneetbaar te worden. Bijzonder is dat deze gifstoffen zelfs meegenomen worden als het dier verpopt is tot vlinder.


Gemakkelijk te herkennen deze rups met wespkleuren

Jamie zijn skills op roofvis zijn dik in orde. In tegenstelling tot de andere roofvissers wist hij nog de twee grootste vissen van de dag te landen. De NHG is hem helaas niet gelukt vandaag maar evengoed maakt hij er het beste van en heeft de gezelligheid er niet onder geleden. Leermomentje voor Jamie: parkeer je visspullen de volgende keer niet meer in een wespennest hè! Door zijn kalmte te bewaren is de gozer niet gestoken. 


Roofvisser in hart en nieren


zondag 1 juni 2025

Biervliet

Missie vang een shimofurigrondel. Deze grondel is te herkennen aan de gevlekte tekening aan de onderkant van de kop. Die kop heeft best wel wat weg van een salamander. In het kanaal Gent-Terneuzen zijn ze te vangen maar helaas hebben hier de zwartbekgrondels de overhand. Resultaat was dat elke beet een zwartbek opleverde. In het kanaal Nol Zeven zou alleen shimofurigrondel zitten. Ook hier twee keer geprobeerd zonder ook maar een vis te vangen. 



Vandaag dan wat advies van Pieter meegenomen naar de waterkant. Die gaf aan dat de haakmaat echt klein mocht zijn. De beten waren ook miezerig. Waar hij had gevist was het een meter of anderhalf diep. Een pinkie of een halve pinkie net boven de bodem aanbieden.

Aangekomen op de stek in Biervliet begin ik braaf met peilen. Ik merk dat het bijna drie meter diep is. Het dubbele van wat Pieter aangaf. Geeft niet direct het gevoel dat ik goed zat maar ik was te lui om te verkassen dus ik geef het een uur de tijd. Maar stiekem hoop ik dat enkele minuten voldoende zou moeten zijn.

Een lichte trek neemt de dobber langzaam mee richting het Noorden. En elke keer dat deze onder werd getrokken kwam dat door plantaardig materiaal dat aan de haak bleef plakken. Eerst de bodem schoon dreggen dus. Pas na een minuut of twintig was ik er zeker van dat het een aanbeet was van vis. Vol verwachting haal ik de hengel op: mis...

Na een half uur haal ik dan op zonder beet gezien te hebben. Mijn target hangt eraan. Een hoogzwanger vrouwtje. Amper vijf centimeter. Een totaal niet overtuigende beet leverde iets later een groter exemplaar op. Tevreden pak ik na een uur in. Heel erg gemakkelijk ging het niet. Het is toch meer een marmergrondel dan een zwartbekgrondel qua moeilijkheidsgraad. 









woensdag 12 februari 2025

Soortenjagen in Gambia

In het kleinste Afrikaanse land op het continent zelf een dagje de boot op. Hoge verwachtingen zijn altijd tricky. Het is dan letterlijk of het die dag een beetje meezit qua bijtlust en getij. Aan de boot en crew van Paradise Fishing Gambia zal het niet liggen: dat is allemaal in orde. Nieuwe soorten zou normaal gesproken wel moeten lukken aangezien het mijn eerste keer in Afrika is. Het weer is in elk geval stukken beter dan in ons koude kikkerlandje. Veel zon en een graad of dertig in het voordeel van Gambia.


Mangroves



Wortels vol schelpdieren (prima broodje met dit spul geproefd)

De vissende mannen

We starten met het vangen van levend aas. De kapitein en deckhand gaat dat soepeler af dan mij qua aantallen. Ik ben blij met drie nieuwe soortjes. Slechts de Madeira sardien is goed genoeg om als aas te fungeren. 

Mijn eerste Afrikaanse vis: West Afrikaanse ilisha

De aasvis hier: Madeira sardien

Atlantische bumper

De kapitein kiest ervoor om op meerdere paarden te wedden. Trollen met groot kunstaas. Barracuda zou een mogelijke vangst kunnen zijn. Wat de kapitein niet kon weten: ik in combinatie met trollen is een dodelijk saaie bezigheid. Totaal geen spanning dus.


Dan levend aas vissen op een diepe stek op volle zee met zwaar lood. Geen actie gehad. Helaas zijn hier vissersvloten die meer wegvangen dan goed is voor de natuur. Dressuur door hengelaars is hier niet. Gevangen worden betekent de pan in. 

De fotografe die zo lief was om mij te vergezellen op deze trip

Het vissen met lichter lood langs de wrakken in de riviermonding levert wel actie op: drie leuke cassave ombervissen waren de bonusvissen waar ik op hoopte. Een prima sportvis die wel wat weg heeft van een snoekbaars. Een Lusitaanse paddenvis was nog een extraatje daar bovenop. Die laatste vissoort heeft stekels met gif erin.

De grootste cassave ombervis van de trip

Lusitaanse paddenvis (beter niet aanraken)

Later op deze vakantie een vrouw getroffen die met een bamboe hengeltje aan het vissen was voor het hotel. De vijf minuten dat ik haar hengel mocht lenen waren voldoende voor mijn zesde soortje in Gambia: een zwartkintilapia. Geeft een heerlijk gevoel zoiets.

Zwartkintilapia