Intro Soortenjager

Ik ben een soortenjager. Dat wil zeggen dat ik elke vissoort wil vangen. Het vangen van een nieuwe vissoort geeft mij immers een grotere kick dan het vangen van mijn duizendste brasem. Leg je zelf geen beperkingen op als je een soortenjager wil zijn. Bekijk elke stek als een mogelijkheid om een nieuwe soort te vangen. Een tiendoornige stekelbaars zit bijvoorbeeld immers in superondiep water vol plantengroei. Water waar elke normale visser hard voorbij loopt omdat er toch geen vis zou zitten... Leer je gewenste vissoort kennen. Hoe meer je weet hoe succesvoller je zult zijn. Waar kun je je soort vinden? Wat eet die soort? Wanneer is hij actief? Hoe kun je hem vangen? Je zult met tegenslag te maken krijgen. Je ziet al gauw een belangrijk detail over het hoofd waardoor je missie niet slaagt. Maar dat maakt de voldoening alleen maar groter als het je gelukt is om een soort toe te voegen aan je soortenlijst!

maandag 27 februari 2017

Jeuk

Jeuk is erger dan pijn. De laatste vissessie was alweer begin december. Vandaar de jeuk. Ik check de buienradar. De ergste buien zouden Maastricht net missen. Ik had nog goed een uur. Dik 11 graden en een stevig windje plus een wolkendek is prima weer om te snoeken.

Het eerste half uur ging voorbij zonder teken van vis. Ik zag wel een dode aalscholver. Ondanks de stank kon ik het niet laten te glimlachen. Kon ook niet 1-2-3 zien waaraan het beest dood was gegaan. Vast een hongerdood aangezien de visstand hier bij lange na niet is wat het ooit geweest is. Sorry dat ik geen foto heb genomen van de vogel. Ik had immers maar een uurtje.

Eindelijk zag ik een snoek liggen. Mooi, nu rustig blijven en zo min mogelijk bewegen. Het lot wil echter dat een klein takje waar ik al een tijdje op stond juist op dat moment over brak. In een soort slow motion zie je dat de snoek al halverwege het breken van het takje al de vinnen neemt. Barst! Die kun je vergeten. Dat bleek ook wel ondanks wat pogingen.

Even later spot ik een snoek met een blind oog. Onbewust onderschatte ik deze gehandicapte vis. Die ging ik wel even vangen. Mijn zelfvertrouwen was misplaatst. Het begint hevig te waaien en de lucht begint aardig zwart te worden. Een plensbui waar een tropische storm zich niet voor zou schamen was voor mij. Ik dacht aan een gewone jas genoeg te hebben dankzij buienradar.

Doorweekt ga ik gewoon door. Ik ben toch al nat en de nul moet er af. Op een gegeven moment spreek je met je zelf af: oké nog tien worpen. Op het moment dat je denkt dat je de tel kwijt bent maar wel inschat dat het wel eens worp tien zou kunnen zijn hang ik vast. Het duurde echt even voordat ik besefte dat er een vis aan hing. Hij verzette zich ook nog goed ook. Tot mijn verbazing zie ik dat het een brasem is die gehaakt is in de rugvin. Hoe dan ook, de nul is er van af. De ergste jeuk is voorbij gek genoeg. Heel erg kritisch op je vangst ben je niet meer na zolang niks vangen.

Brasem 55cm
 
De worp erna leverde me een pruik op. Mooi moment om te stoppen. Het werd toch al donker en bij het lopen merk ik pas dat ik wat extra kilo's meezeul door de natte broek. De temperatuur was zomaar vijf graden gekelderd ook. Lekker de warme douche in!



2 opmerkingen:

  1. Da's een behoorlijke platte. Wel gaaf trouwens dat je bij jou de snoeken ziet liggen. Extra spannend!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Is eigenlijk maar zelden dat ik ze zie liggen. Een kolk of volger komt vaker voor. Maar als het zo helder is fop je ze minder gemakkelijk.

      Verwijderen

Reageer