Intro Soortenjager

Ik ben een soortenjager. Dat wil zeggen dat ik elke vissoort wil vangen. Het vangen van een nieuwe vissoort geeft mij immers een grotere kick dan het vangen van mijn duizendste brasem. Leg je zelf geen beperkingen op als je een soortenjager wil zijn. Bekijk elke stek als een mogelijkheid om een nieuwe soort te vangen. Een tiendoornige stekelbaars zit bijvoorbeeld immers in superondiep water vol plantengroei. Water waar elke normale visser hard voorbij loopt omdat er toch geen vis zou zitten... Leer je gewenste vissoort kennen. Hoe meer je weet hoe succesvoller je zult zijn. Waar kun je je soort vinden? Wat eet die soort? Wanneer is hij actief? Hoe kun je hem vangen? Je zult met tegenslag te maken krijgen. Je ziet al gauw een belangrijk detail over het hoofd waardoor je missie niet slaagt. Maar dat maakt de voldoening alleen maar groter als het je gelukt is om een soort toe te voegen aan je soortenlijst!

woensdag 2 september 2020

Leeg

Voor je er erg in hebt is het alweer september. De langste hittegolf ooit lijkt alweer lang geleden. De temperatuur is vandaag helemaal niet slecht te noemen met het zonnetje en geen wind ook al haalt het de twintig graden niet. Nog geen roofblei gevangen dit jaar. Dit was dan ook het target. In een flink tempo de bovenste waterlagen afrossen. Vijf baarsjes zorgen er alvast voor dat de dag in elk geval niet visloos eindigt.

De gevlochten lijn met tien kilo trekkracht zit vers op de molen. Werpt een stuk prettiger zo'n volle molen. Echt subtiel is dit niet maar het helpt goed om door de massa's waterplanten te snijden die er nog steeds volop zijn. Ook wil je een vette snoek gewoon kunnen landen.

Flink ver werpen is een vereiste op de stek waar ik de roofblei echt verwacht. En na een goede worp is daar dan de verslavende knal op je hengel. Leuk dat je door de aanbeet al weet wat aan de lijn hangt. En het was inderdaad een fraaie roofblei.

Toch wel een behoorlijke poos later dan nog een knal van een iets kleinere soortgenoot. Dit soort aanbeten maakt blij. Dan een worp die me lang zal bijblijven. Een beetje riskant tussen de waterplanten in haal ik in een fors tempo binnen. Op een meter of zes van me af krijg ik werkelijk waar een brute ram waar de mond van open viel. Dit moet een geweldige roofblei zijn dacht ik en wat je altijd moet doen is de vis lekker laten uitrazen. 

De vis ragt door de waterplanten heen in een enorm tempo. Dit kan absoluut geen roofblei zijn. Ik krijg de vis niet eens een centimeter van de bodem af. Ook lijkt de vis helemaal niet af te remmen. De vis zit nu op het open water waar geen planten zijn. De molen blijft maar leeglopen. Even aan de lijn voelen was niet zo snugger. De gevoelsmatig hete lijn kerft diep in mijn vinger. De slip staat goed vast.

Hopen dat de vis moe gaat worden. Dat gebeurt dus niet. Steeds minder lijn op de molen. Het zal toch niet dat deze leeg getrokken gaat worden? Het is me nog nooit overkomen en ik heb eigenlijk ook geen ambities om het deze keer wel te laten gebeuren. Meer tegendruk met de hengel en de slip vaster. De vis gaat net zo hard verder. Geen afname van snelheid of verandering van richting.

De lijn knalt letterlijk de molen af. Ik zit met een lege molen en de sessie kan na twee uurtjes vissen gestaakt worden wegens geen lijn meer...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reageer